Rock En Vivo - Rodrigo Gonzalez

No falta nada en la estructura del smog

Los zapatos viejos y las caras oxidadas

Las máquinas rugen feroces

Sobre Antonio Caso

Sombras que entran y salen oliendo a cerveza

Clavado en una idea volteo a ver si aterrizas

Me asomo al reloj y es más que un calendario

Sospecho que allá afuera

Sólo hay desconocidos

Figuras de cera que pasan sin decir tu nombre

No, no hay manera de regresar la cinta

Tu amor fue un rock en vivo

Dos, tres manchas de tinta

Un requinto de jazz, fugaz e improvisado

Una imagen en el aire de un pintor apresurado

Ya todo es esquema desde que partió tu barco

Máquinas, sistemas, estructuras;

sin embargo

Un acorde vuela

Me platica de una isla

Y un navegante herido para tras tus ojos

Traigo en mi entraña, un pedazo de aerolito

Me doy algo de maña, pero no me comunico

Un viajero me ha dicho

Que navegas lejos

En busca de tierras ajenas calor y azulejos

No, no hay manera, de regresar la cinta

Tu amor fue un rock en vivo

Dos, tres manchas de tinta

Un requinto de jazz, fugaz e improvisado

Una imagen en el aire de un pintor apresurado

Er ontbreekt niets in de structuur van de smog

De oude schoenen en de roestige gezichten

De machines brullen hevig

Over Antonio Caso

Schaduwen die in en uit gaan en ruiken naar bier

Vast in een idee draai ik me om om te zien of je landt

Ik kijk op de klok en het is meer dan een kalender

Ik vermoed dat daarbuiten

er zijn alleen vreemden

Wasfiguren die voorbij komen zonder je naam te zeggen

Nee, er is geen manier om de tape terug te sturen

Je liefde was een levende rots

Twee, drie inktvlekken

Een vluchtig en geïmproviseerd jazzverzoek

Een beeld in de lucht van een haastige schilder

Alles is al een schema sinds je schip is vertrokken

Machines, systemen, constructies;

niettemin

een akkoord vliegt

Hij vertelt me ​​over een eiland

En een gewonde zeeman achter je ogen

Ik breng mijn ingewanden binnen, een stuk aeroliet

Ik gun mezelf een ochtend, maar ik communiceer niet

Een reiziger vertelde me

dat je wegzeilt

Op zoek naar buitenaardse landen, hitte en tegels

Nee, er is geen manier om de band terug te sturen

Je liefde was een levende rots

Twee, drie inktvlekken

Een vluchtig en geïmproviseerd jazzverzoek

Een beeld in de lucht van een haastige schilder