Zpátky v Čase - Robin Zoot, Calin, Yzomandias

Zatimco jsem kreslil obrázky mamince

Jsem znal míň domov než cizineckou a kde jsou hranice

Špunti se bojí všeho, cizí jména nahání strach

Po cestě jsem dal pár pěstí a pak už bylo fajn, alright

Vlastně mam štěstí, Česko mi dalo dětství

Jako každej jsem po cestě posral několik věcí

Díky šrámům na ksichtě jsme kluci tak hezcí

Mi zavoněly chicas a od tý doby nespim

A mý slova letěj v mym city jako hejno ptáků

Zpátky v čase, víno v báglu, děti z paneláků

Chceme, chceme jenom love do zobáků

Neřešit shit, bejt volnej jak dřív, uh

Připíjeme na život, na to co bylo

Na holky, co vzaly ho jako Calippo, yeah

Hasan to pálí jako Khalifa

Neser se do Calina nebo přijde kladivo

Už nikdy žádnej slož, vidíš love, tak je množ

Svět se točí, dala mi s nim kolotoč

Ptej se jak a ne proč

Narazíš na propast, jí přeskoč

Jedeme jako Dodge, brm, brm

Za ty, co tu nejsou, leju na zem chlast

Slyšeli jsme spoustu lží a pár pravd

Ale už je to past, právě teď ubíhá nám čas

Ztratil jsem se v budoucnosti, hledam cestu nazpět (na svojí planetu)

Tolik vzpomínek, že mi to přijde jako kdybych prožil čtyři životy (nebo deset)

Z Varů do Prahy, z Prahy do Pardubic

Až skončí karanténa, tak Tokio

Asi ne, kdo ví, kdy to přejde

Pamatuj, že život, ten tě zabije (kill)

Dokud můžeš, tak ho užij, dokud dejcháš, tak to hroť

Odpočinout si můžete more po, spát budeme pak

Hledal jsem sám sebe, more našel jsem se včas

1997, Tábor, od tý doby se toho událo

Zkusil zakázaný látky, utratil spoustu peněz, vydělal je zpátky

Ztratil sám sebe, pak se vrátil

Projíždim obrázky, myslim na lidi, co už tu nemůžou bejt s námi

Snažim se nemyslet na minulost, stejně mě pořád dohání

Je to normální?

Zpát-zpát-zpátky v čase

Zpát-zpát-zpátky v čase

Zpát-zpát-zpátky v čase

Zpát-zpát-zpátky v čase

Už nikdy žádnej slož, vidíš love, tak je množ

Svět se točí, dala mi s nim kolotoč

Ptej se jak a ne proč

Narazíš na propast, jí přeskoč

Jedeme jako Dodge, brm, brm

Za ty, co tu nejsou, leju na zem chlast

Slyšeli jsme spoustu lží a pár pravd

Ale už je to past, právě teď ubíhá nám čas

Terwijl ik aan het tekenen was voor mijn moeder

Ik wist minder thuis dan buitenlander en waar de grenzen zijn

Stekkers zijn overal bang voor, buitenlandse namen zijn eng

Ik heb onderweg een paar vuisten gebald en toen was het goed, oké

Eigenlijk heb ik geluk, Tsjechië heeft me een jeugd gegeven

Zoals iedereen heb ik onderweg een paar dingen verprutst

Dankzij de littekens op het gezicht zijn wij zo aardiger

Mijn chicas ging en ik heb sindsdien niet meer geslapen

En mijn woorden vliegen in mijn stad als een zwerm vogels

Terug in de tijd, wijn in een bagel, kinderen uit flatgebouwen

We willen, we willen gewoon snaveljacht

Ga niet om met shit, wees vrij als voorheen, uh

Laten we drinken op het leven, op wat was

Aan de meisjes die hem als Calippo namen, yeah

Hasan vuurt zoals Khalifa

Ga niet naar Calin of er komt een hamer

Nooit meer folden, je ziet liefde, dus er is genoeg

De wereld draait, ze gaf me er een draaimolen mee

Vraag hoe en niet waarom

Je loopt tegen een afgrond aan, sla hem over

We gaan als Dodge, brm, brm

Ik giet drank op de grond voor degenen die er niet zijn

We hebben veel leugens en een paar waarheden gehoord

Maar het is een valstrik, we hebben nu bijna geen tijd meer

Ik ben verdwaald in de toekomst, op zoek naar een weg terug (naar mijn planeet)

Zoveel herinneringen dat het voelt alsof ik vier levens heb geleefd (of tien)

Van Praag naar Praag, van Praag naar Pardubice

Als de quarantaine voorbij is, Tokyo

Waarschijnlijk niet, wie weet wanneer het voorbij gaat

Onthoud, het leven zal je doden

Zolang je kunt, geniet ervan, zolang je ademt, schiet op

U kunt ontspannen na de zee, dan zullen we slapen

Ik was op zoek naar mezelf, ik vond de zee op tijd

1997, Tábor, sindsdien is het gebeurd

Hij probeerde verboden middelen, gaf veel geld uit, maakte ze terug

Hij verloor zichzelf en keerde toen terug

Ik blader door de foto's, ik denk aan mensen die niet meer bij ons kunnen zijn

Ik probeer niet aan het verleden te denken, het haalt me ​​nog steeds in

Het is normaal?

Terug-terug-tijd

Terug-terug-tijd

Terug-terug-tijd

Terug-terug-tijd

Nooit meer folden, je ziet liefde, dus er is genoeg

De wereld draait, ze gaf me er een draaimolen mee

Vraag hoe en niet waarom

Je loopt tegen een afgrond aan, sla hem over

We gaan als Dodge, brm, brm

Ik giet drank op de grond voor degenen die er niet zijn

We hebben veel leugens en een paar waarheden gehoord

Maar het is een valstrik, we hebben nu bijna geen tijd meer