Přichází zima - Calin

Čau, nevím, jestli víš já

Jednu dobu jsi tu byla, má

Píšu zase dopis

Když mám v sobě litr vína

A ta hoe tu leží, jenom dívá se

Bývali jsme celkem krásní

A ty bývala jsi čistá

Doba mě probodla jak brutus

A ty děvky, co s ním přišly do mě pronikly jak dýka

Dvacet let a velký čísla, kolem

Tak se cítím jako špína

Netušíš kolik holek u mě spalo

A nevím, kdy naposled jsem spával za střízliva

Přichází zima

Přichází zima

Vím, jak vypadaj, ale mám strach

Vidět oči, který nesou chlad

Ze srdce, který jsem zmrazil tolikrát, tolikrát

Vím, jak ti voní kůže, mám strach

Se dotknout tvojí tváře, kterou znám

A z duše, která hřála zbyl jen prach, jen prach

Hooo, hooo, hooo, hooo

Nevím vůbec, jestli žiješ

Nevím jestli existuješ

Protože má duše chcípla

Probouzím se na hotelu

Mívám pocit, že ten lifestyle mě ubíjí, týrá

Jako Jules Verne jsem vytvořil pohádku

Ve který snívám

Ráno se probouzím a večer zas míchám

Tak to furt mívám

Děvky se sypou a já už vídám je

A nevím co dál, a nevím co dál, a nevím co dál

Nevím co dál

Hmmm…

Hooo, hooo, hooo, hooo

Hallo, ik weet niet of je het weet

Je was hier een tijdje, de mijne

Ik schrijf weer een brief

Als ik een liter wijn in me heb

En de schoffel ligt hier, gewoon kijken

Vroeger waren we best mooi

En je was altijd schoon

De tijd heeft me gestoken als een brutus

En de hoeren die met hem meegingen, drongen me binnen als een dolk

Twintig jaar en grote aantallen in de buurt

Zo voel ik me vuil

Je hebt geen idee hoeveel meisjes met mij naar bed zijn geweest

En ik weet niet wanneer ik voor het laatst nuchter heb geslapen

De winter komt eraan

De winter komt eraan

Ik weet hoe ze eruit zien, maar ik ben bang

De ogen zien die de kou dragen

Vanuit het hart bevroor ik zo vaak, zo vaak

Ik weet hoe je huid ruikt, ik ben bang

Raak je gezicht aan, ik weet het

En van de ziel die opwarmde, bleef alleen stof over, alleen stof

Hoe, hoe, hoe, hoe!

Ik weet niet eens of je nog leeft

Ik weet niet of je bestaat

Omdat mijn ziel wilde

Ik word wakker in het hotel

Ik heb het gevoel dat de levensstijl me vermoordt, me martelt

Net als Jules Verne heb ik een sprookje gemaakt

waarin ik droom

Ik word 's ochtends wakker en roer 's avonds weer

Zo heb ik het nog steeds

Hoeren stromen binnen en ik zie ze al

En ik weet niet wat de toekomst biedt, en ik weet niet wat de toekomst biedt, en ik weet niet wat de toekomst biedt

Ik weet niet wat ik nu moet doen

Hmmm…

Hoe, hoe, hoe, hoe!