In Sickness ‘Till Death Do Us Part: Disdain - ReVamp

I need someone to blame!

Feel contempt and betrayed,

I am losing myself, my disdain takes control

Being useless is worst, I can’t do shit!

Seeing your pain

It kills me Losing you now,

I’m provoked

Useless I stand on the side

I would take your pain if I could

Is it God or the world, is there someone to blame?

Is it fate or bad luck, who is failing you now?

Infuriating how I’m forced to remain calm

Disdain!!!

Your pain became like hell to me Your death;

sad way to set you free

Disdained

Aggravation before acceptance

Scorn and hatred;

a natural defence

Deepest misery before salvation

Godless suffering before redemption

Now my nightmare’s proclaimed

I’ve found no one to blame

It’s a cruel twist of life

Yet my rage can’t be bound

Exasperating how trivial we really are

Ik heb iemand nodig om de schuld te geven!

Voel me veracht en verraden,

Ik verlies mezelf, mijn minachting neemt de controle over

Nutteloos zijn is het ergste, ik kan geen shit doen!

Je pijn zien

Het doet me pijn om jou nu te verliezen,

ik ben geprovoceerd

Nutteloos ik sta aan de kant

Ik zou je pijn overnemen als ik kon

Is het God of de wereld, is er iemand de schuldige?

Is het lot of pech, wie laat je nu in de steek?

Irritant hoe ik gedwongen word kalm te blijven

Ongenoegen!!!

Uw pijn werd als een hel voor mij Uw dood;

trieste manier om je te bevrijden

minachtend

Verergering vóór acceptatie

Minachting en haat;

een natuurlijke verdediging

Diepste ellende voor redding

Goddeloos lijden vóór verlossing

Nu is mijn nachtmerrie uitgeroepen

Ik heb niemand gevonden om de schuld te geven

Het is een wrede draai aan het leven

Toch kan mijn woede niet worden beperkt

Irritant hoe triviaal we echt zijn