Learn To Pray - Rebecca Pidgeon

It’s always something isn’t it, always something,

Never the one thing that you’d grown use to.

So you rush to find that influence that will bridge the divide,

Nobody left you a guide your protection’s down, you’re open wide

Never mind, never mind, never mind

Don’t they say that’s always the way

You better learn to play, that’s always the way.

Hapless custodian of what’s too lovely to describe,

You better find someplace to hid,

What’s too precious to mention.

No you don’t know what to do with all that painful stuff you feel,

Sometimes forgotten but all to real,

When what’s concealed become revealed.

Never mind, never mind, never mind

Don’t they say that’s always the way

You better learn to pray, that’s always the way.

You never did learn to sit before,

And simply know the score,

Know the undertone,

Or to lay, or to lay, or to lay me down by the still waters.

Broken yet luminous

Like a thousand shards of light,

Or more numerous than the stars at night,

Waiting for some mystic union,

Oh yes it’s holy work, but is it too hard a road to hoe?

A prize, or a scary place to go?

To be discovered, or remained unknown.

Never mind, never mind, never mind

Don’t they say that’s always the way

Never mind, never mind, never mind

Don’t they say that’s always the way

You better learn to pray.

Het is altijd iets, nietwaar, altijd iets,

Nooit het enige waar je aan gewend was geraakt.

Dus je haast je om die invloed te vinden die de kloof zal overbruggen,

Niemand heeft je een gids gegeven, je bescherming is laag, je staat wijd open

Maakt niet uit, maakt niet uit, maakt niet uit

Zeggen ze niet dat dat altijd de manier is?

Je kunt maar beter leren spelen, dat is altijd de manier.

Ongelukkige bewaarder van wat te mooi is om te beschrijven,

Je kunt maar beter een plek zoeken om je te verstoppen,

Wat is te kostbaar om op te noemen.

Nee, je weet niet wat je moet doen met al die pijnlijke dingen die je voelt,

Soms vergeten, maar allemaal echt,

Wanneer wat verborgen is, wordt onthuld.

Maakt niet uit, maakt niet uit, maakt niet uit

Zeggen ze niet dat dat altijd de manier is?

Je kunt maar beter leren bidden, dat is altijd de manier.

Je hebt nog nooit leren zitten,

En weet gewoon de score,

Ken de ondertoon,

Of om te liggen, of om te leggen, of om me neer te leggen bij de stille wateren.

Gebroken en toch lichtgevend

Als duizend scherven licht,

Of talrijker dan de sterren 's nachts,

Wachtend op een mystieke vereniging,

Oh ja, het is heilig werk, maar is het een te moeilijke weg om te schoffelen?

Een prijs of een enge plek om naartoe te gaan?

Om ontdekt te worden of onbekend te blijven.

Maakt niet uit, maakt niet uit, maakt niet uit

Zeggen ze niet dat dat altijd de manier is?

Maakt niet uit, maakt niet uit, maakt niet uit

Zeggen ze niet dat dat altijd de manier is?

Je kunt maar beter leren bidden.