Orchid - Rarity, Joshua Hanusiak

I don’t want to stay another day, when I know you’re at home all alone in

disarray, with a mind that refuses to communicate.

I don’t want to feel anything if it’s not the embrace of your warmth when

you’re near me.

But you’re colder now these days.

You keep your head locked away, your worries to yourself.

But how am I supposed to help;

to pull you up from your inner hell?

I see your hands and they’re shaking.

Why are they shaking?

Can’t stop them from shaking.

I hope you never come to realize I’m talking about you, the four years we’ve

been through, and I miss you more and more.

The calming thought of you smiling is what I’d love to wake up to,

but I never see that anymore.

The pills go easier with water.

Your mind can’t take the weight of the world again, and it pains me to know

that all I can really do is hope and wait.

I see your hands and they’re shaking.

(Why are they?) I hope you never come to

realize I’m talking about you, the four years we’ve been through,

and I miss you more and more.

The calming thought of you smiling is what I’d love to wake up to,

but I never see that anymore.

I hope you never come to realize I’m talking about you, but if you were to,

just know I’m happy that I’m yours.

I’m so sorry that your mind hasn’t come around, Leaving you digging six feet

under the ground.

I wish I knew a better way.

I wish I knew the words to say.

Just know I have enough faith for the both of us.

Hold your head up high;

please don’t drown yourself tonight.

I’ll take you home, warm you up, show you a different light.

I swear to god, you’ll see another night.

I’m the furthest from fine.

I need you by my side.

Ik wil niet nog een dag blijven, als ik weet dat je helemaal alleen thuis bent in

wanorde, met een geest die weigert te communiceren.

Ik wil niets voelen als het niet de omhelzing van je warmte is wanneer

je bent bij mij in de buurt.

Maar je hebt het tegenwoordig kouder.

Je houdt je hoofd op slot, je zorgen voor jezelf.

Maar hoe moet ik helpen;

om je uit je innerlijke hel te halen?

Ik zie je handen en ze trillen.

Waarom trillen ze?

Kan niet voorkomen dat ze trillen.

Ik hoop dat je nooit zult beseffen dat ik het over jou heb, de vier jaar die we hebben

meegemaakt, en ik mis je steeds meer.

De rustgevende gedachte dat je lacht, is waar ik graag mee wakker zou worden,

maar dat zie ik nooit meer.

De pillen gaan gemakkelijker met water.

Je geest kan het gewicht van de wereld niet meer aan, en het doet me pijn om te weten

dat ik alleen maar kan hopen en wachten.

Ik zie je handen en ze trillen.

(Waarom zijn ze?) Ik hoop dat je nooit naar?

besef dat ik het over jou heb, de vier jaar die we hebben doorgemaakt,

en ik mis je steeds meer.

De rustgevende gedachte dat je lacht, is waar ik graag mee wakker zou worden,

maar dat zie ik nooit meer.

Ik hoop dat je nooit beseft dat ik het over jou heb, maar als je dat wel zou doen,

weet gewoon dat ik blij ben dat ik de jouwe ben.

Het spijt me zo dat je geest niet rond is, waardoor je zes voet graaft

onder de grond.

Ik wou dat ik een betere manier wist.

Ik wou dat ik de woorden wist om te zeggen.

Weet dat ik genoeg geloof heb voor ons allebei.

Hou je hoofd hoog;

verdrink jezelf alsjeblieft niet vanavond.

Ik breng je naar huis, warm je op, laat je een ander licht zien.

Ik zweer bij god, je zult nog een nacht zien.

Ik ben het verst van goed.

Ik heb je aan mijn zijde nodig.