Bahia Blues - Pitty

Cresci na ladeira do prata

Andei no campo da pólvora

Rodei pela barroquinha

O bar do pai, a boemia

A mãe secretária na sapataria

A reza da escola todo santo dia

Medalha de santo pra boa menina

Cantina da lua, lá no terreiro

E a sinergia da rosário dos pretos

Moeda jogada no poço em Nazaré, faz pedido

Menina pediu pra se encontrar

Nunca é tarde demais

Pra voltar pro azul que só tem lá

Eu vim de lá

Eu vim de lá, baby

Eu vim de lá, mas não posso mais voltar

Costa azul, energia adolescente

Corpo, mente, em ebulição

As gangs, os boys, as minas, os tchus

E finalmente, o violão

Furdunço na roda de pogo

Calor acolhedor do Calypso

Lapa na madruga é pra quem tem coragem

E pra quem sente que nasceu pra isso

Carranca na cara, coturno no pé

Agreste feito mandacaru

E o rio vermelho me carregou

Cada viela, cada beco me levou

Prum quarto dos fundos em salvador

(Carcará quis explorar)

Retirante cultural da seca do meu lugar

E pra quem nasceu de asa, o pecado é não voar

Nunca é tarde demais

Pra voltar pro azul que só tem lá

Eu vim de lá

Eu vim de lá, baby

Eu vim de lá, mas não posso mais voltar

Eu vim de lá

Eu vim de lá, baby

Eu vim de lá e agora eu posso voltar

Ik ben opgegroeid op de zilverhelling

Ik liep in het buskruitveld

Ik reed door de barok

De bar van de vader, abohemia

De secretaresse moeder in de schoenenwinkel

Elke dag het schoolgebed

Heilige Medaille voor het goede meisje

Kantine van de maan, daar in de tuin

En de synergie van de zwarte rozenkrans

Munt in de put gegooid in Nazaré, verzoek indienen

Meisje gevraagd om te ontmoeten

Nooit is te laat

Om terug te gaan naar het blauwe dat er alleen is

ik kwam daar vandaan

Ik kwam daar vandaan, schat

Ik kwam daar vandaan, maar ik kan niet terug

Blauwe kust, tienerenergie

Lichaam, geest, kokend

De bendes, de jongens, de minas, de chus

En tot slot de gitaar

Furdunço op het pogowiel

De gezellige warmte van Calypso

Lapa bij dageraad is voor degenen die de moed hebben

En voor degenen die voelen dat ze hiervoor geboren zijn

Frons op het gezicht, laarzen aan de voet

Robuust gemaakte mandacaru

En de rode rivier droeg me

Elk steegje, elk steegje nam me mee

Voor een achterkamer in Salvador

(Carcará wilde verkennen)

Culturele retraitant uit de droogte van mijn huis

En voor degenen die met vleugels zijn geboren, is de zonde niet om te vliegen

Nooit is te laat

Om terug te gaan naar het blauwe dat er alleen is

ik kwam daar vandaan

Ik kwam daar vandaan, schat

Ik kwam daar vandaan, maar ik kan niet terug

ik kwam daar vandaan

Ik kwam daar vandaan, schat

Ik kwam daar vandaan en nu kan ik terug