Reveries - Radical Face

Light spills in through the window

And I watch the dust as it drifts through the sunbeams

Oh, while you stand cold in the kitchen

And all you’ve been wantin' collects in the space behind your eyes

But I still wonder when my teeth went

I used to fear nothing and now I just contemplate

The light spills in through the window

And you watch the clouds in the distance and know we’re outta time

You don’t owe me

You don’t owe me a thing

I have always been lost

It’s a comfortable place

I don’t owe you

I don’t owe you a thing

You were always just

Something that I could never save

Time stops and all my old nightmares

Are standing before me, I wonder how they ever did their jobs

And I lay on the carpet

And sift through my reveries, try on the ones that still bite

Sometimes I wonder where you are now

And if you ever found some happiness or just another way to kill the time?

But I knew when this started that

I was never permanent, was just another stop along the line

You don’t owe me

You don’t owe me a thing

I have always been lost

It’s a comfortable place

I don’t owe you

I don’t owe you a thing

You were always just

Something that I could never save

Er valt licht door het raam naar binnen

En ik kijk naar het stof terwijl het door de zonnestralen drijft

Oh, terwijl je koud in de keuken staat

En alles wat je wilde, verzamelt zich in de ruimte achter je ogen

Maar ik vraag me nog steeds af wanneer mijn tanden zijn gegaan

Vroeger was ik nergens bang voor en nu denk ik er gewoon over na:

Het licht valt door het raam naar binnen

En je kijkt naar de wolken in de verte en weet dat we geen tijd meer hebben

Je bent me niets schuldig

Je bent me niets verschuldigd

Ik ben altijd verdwaald geweest

Het is een comfortabele plek

Ik ben je niets schuldig

Ik ben je niets verschuldigd

Je was altijd gewoon

Iets dat ik nooit zou kunnen redden

De tijd stopt en al mijn oude nachtmerries

Staan voor me, ik vraag me af hoe ze ooit hun werk hebben gedaan

En ik lag op het tapijt

En doorzoek mijn mijmeringen, probeer degenen die nog steeds bijten

Soms vraag ik me af waar je nu bent

En als je ooit wat geluk hebt gevonden of gewoon een andere manier om de tijd te doden?

Maar ik wist wanneer dit begon dat

Ik was nooit permanent, was gewoon een andere halte langs de lijn

Je bent me niets schuldig

Je bent me niets verschuldigd

Ik ben altijd verdwaald geweest

Het is een comfortabele plek

Ik ben je niets schuldig

Ik ben je niets verschuldigd

Je was altijd gewoon

Iets dat ik nooit zou kunnen redden