Severus and Stone - Radical Face

All the trees stood like skeletons

Silhouettes of spilled ink

And the snows fell in sheets and got wrapped around our feet

We built the fire evermore with winter beating at the door

Brother’s eyes were getting heavier

His bony hands cold and white

And I could hear his ragged breathing like the wind along a knife

There beside him through the night, in the hum of candlelight

I no longer felt the time

Brother woke just after midnight

And he didn’t make a sound

And as he climbed from out of bed with severed rings around his head

His feet didn’t touch the ground

I could feel it then

A tiny miracle

So I followed him

Into the woods

Crossed beneath the trees

But only I left my prints in tow

He was afloat

Found a lonely tree

And tied himself within its limbs

And he said to me these words:

Don’t you fear for me

I am where I’m supposed to be

And when I woke he was gone

And I was wrapped in blankets on the lawn

The sky was blue and my skin matched the hue

And I could hear mother crying in your room

From here on out I wear this face for both of us

Alle bomen stonden als skeletten

Silhouetten van gemorste inkt

En de sneeuw viel in lakens en werd om onze voeten gewikkeld

We hebben het vuur steeds meer aangestoken terwijl de winter aan de deur klopte

Broers ogen werden zwaarder

Zijn benige handen koud en wit

En ik kon zijn rafelige ademhaling horen als de wind langs een mes

Daar naast hem door de nacht, in het gezoem van kaarslicht

Ik voelde de tijd niet meer

Broer werd net na middernacht wakker

En hij maakte geen geluid

En terwijl hij uit bed klom met afgehakte ringen om zijn hoofd

Zijn voeten raakten de grond niet

Ik kon het toen voelen

Een klein wonder

Dus ik volgde hem

In het bos

Gekruist onder de bomen

Maar alleen ik liet mijn afdrukken op sleeptouw

Hij dreef

Een eenzame boom gevonden

En bond zichzelf vast in zijn ledematen

En hij zei tegen me deze woorden:

Vrees niet voor mij

Ik ben waar ik hoor te zijn

En toen ik wakker werd, was hij weg

En ik was gewikkeld in dekens op het gazon

De lucht was blauw en mijn huid paste bij de tint

En ik hoorde moeder huilen in je kamer

Vanaf nu draag ik dit gezicht voor ons allebei