До луны на метро - Пропаганда

В комнате людной шумно, новые голоса

Он подойдёт посмотрит в мои глаза

Думаю как я буду целовать его

В памяти наших дней все до одного.

Темнота накроет нас с головой

И он мне скажет: «Я сейчас только твой»

И я захлопну в спальне дверь, а он зашторит окно

И мы помчимся до луны на метро.

Негде искать ответы, заняты все места

Я выключаю ветер на два часа

Ты продолжаешь злиться, я продолжаю ждать

В комнате не уединиться, уйти-сбежать.

Lawaaierig in de overvolle zaal, nieuwe stemmen

Hij zal komen en in mijn ogen kijken

Ik denk hoe ik hem zal kussen

In de herinnering aan onze dagen, stuk voor stuk.

Duisternis zal ons hals over kop bedekken

En hij zal me zeggen: "Ik ben nu alleen van jou"

En ik zal de deur in de slaapkamer dichtslaan, en hij zal het raam gordijn

En we zullen met de metro naar de maan rennen.

Nergens te zoeken naar antwoorden, alle plaatsen zijn bezet

Ik zet de wind twee uur uit

Jij blijft boos worden, ik blijf wachten

Wees niet alleen in de kamer, vertrek, ren weg.