Last Breath - Project Deadman

Just relax and let it go

Let your heart beat fade away to the sounds of my syllables

Incredible how immeasurable death is innevitable

Mind body and soul inseperable

Until the valley of the shadow of death

Your last request is a plead of help, screamin from your last breathe

Judgement day from all those things in the past

We told you life was self inflicted how long you thought it would last?

Huh, now them demon’s screamin out your name

Walkin parallel the universe’s is in the rain

It’s a shame that it’s come to this, listen to the snake hiss

Try my friend but you can’t run from this

Heaven or hell’s flames or purgatory

You’re at the crossroads now what’s your story

Nevermind man that’s none of my business

This is between you and death with life as your witness

[Verse 2: Prozak

So what becomes of what becomes us

Witness the dark shadows walk amongst us while the darkness still corrupts us

Pain and anguish and dispair

The flames of hell will flicker in the eyes of the demons as they take you there

Torche’s light the way through the tunnels

The ground crunches with bones as blood drips in puddles

It’s kind of suddle, how death embalms you

And cardiac arrest will calm you as the cemetary calls for you

Back on earth your body’s laid upon this metal table

Your spirit watches from above, time to end the fable

Embalming fluid is your life’s blood

A box made from wood you would cry if you could

But you can’t now, stiff with rigamortis ain’t no comin back now

Time stopped to put you back down

Another journey through the darkness of the shadows

Another body on the pile, prepare for battle!

Ontspan en laat het los

Laat je hartslag wegsterven op de klanken van mijn lettergrepen

Ongelofelijk hoe onmetelijk de dood onvermijdelijk is

Geest lichaam en ziel onafscheidelijk

Tot de vallei van de schaduw des doods

Je laatste verzoek is een smeekbede, schreeuwend van je laatste ademtocht

De dag des oordeels van al die dingen in het verleden

We hebben je verteld dat je het leven zelf toegebracht hebt, hoe lang dacht je dat het zou duren?

Huh, nu schreeuwen die demonen je naam uit

Loop parallel met het universum in de regen

Het is jammer dat het zover is gekomen, luister naar het sissen van de slang

Probeer mijn vriend, maar je kunt hier niet voor wegrennen

Hemelse of helse vlammen of vagevuur

Je bent op het kruispunt, wat is jouw verhaal?

Laat maar man, dat zijn mijn zaken niet

Dit is tussen jou en de dood met het leven als je getuige

[Verse 2: Prozak

Dus wat wordt er van wat ons wordt?

Wees getuige van de donkere schaduwen die onder ons lopen terwijl de duisternis ons nog steeds corrumpeert

Pijn en angst en wanhoop

De vlammen van de hel zullen flikkeren in de ogen van de demonen als ze je daarheen brengen

Fakkels verlichten de weg door de tunnels

De grond knarst van de botten terwijl bloed in plassen druppelt

Het is een soort van sudderen, hoe de dood je balsemt

En een hartstilstand zal je kalmeren als de begraafplaats om je roept

Terug op aarde ligt je lichaam op deze metalen tafel

Je geest kijkt van boven, tijd om de fabel te beëindigen

Balsemvloeistof is je levensbloed

Een houten kist waarvan je zou huilen als je kon

Maar je kunt nu niet, stijf van rigamortis is geen kom nu terug

De tijd is gestopt om je weer naar beneden te halen

Nog een reis door de duisternis van de schaduwen

Nog een lichaam op de stapel, bereid je voor op de strijd!