Lost to the Flame - Prey for Nothing

Cold 2011, in the chill of the middle of March

Like a disaster waiting to happen, barely holding its charge

A blazing flame had ignited, revealing a hint of a grin

Disguised as a dying ember, beguiling me into a gin

The ember burns, she hungers for a source of fuel

Her power grows quickly, she’s hopping like a fool onto the floor

Then she expands to every wall

With scorching steps, her dreadful grace consumes it all

A mournful morning reduced my life to dust

Counting memories to the last

Stories, fabrics, papers, pictures, moments caught in a frame

All I was defined by — All I lost to the flame

I deserve this rude awakening, for letting down my guard

To see my home collapsing, a burning house of cards

A fire I thought that had died, a mistress that dances in awe

The non-metaphorical bash to the face that is my broken jaw

I see 30 years swirling down the drain

Notebooks I’ve written as a child, poems I’ve written as a man

You stop at nothing, impossible to quench

So hard to kill you, you sot belligerent wench

Playtime is over with this blistering deadly dame

All I was defined by — All is lost to the flame

As I sit in ashes, my hands are searching to find

Something I could hold on ot, a little peace of mind

Nothing lies beneath this blackened veil of cinder

Losing all I’m defined by through the gap between my fingers

Koud 2011, in de kou van midden maart

Als een ramp die wacht om te gebeuren, maar nauwelijks zijn lading vasthoudt

Een laaiende vlam was ontstoken en onthulde een hint van een grijns

Vermomd als een stervende sintel, me verleidend tot een gin

De sintel brandt, ze hongert naar een bron van brandstof

Haar kracht groeit snel, ze huppelt als een dwaas op de grond

Daarna breidt ze uit naar elke muur

Met verzengende stappen verteert haar vreselijke gratie het allemaal

Een treurige ochtend bracht mijn leven tot stof

Herinneringen tot het laatst tellen

Verhalen, stoffen, papieren, foto's, momenten gevangen in een frame

Alles wat ik werd gedefinieerd door - Alles wat ik verloor aan de vlam

Ik verdien dit onbeschofte ontwaken, omdat ik niet op mijn hoede ben

Om te zien hoe mijn huis instort, een brandend kaartenhuis

Een vuur waarvan ik dacht dat het gedoofd was, een minnares die vol ontzag danst

De niet-metaforische bash op het gezicht dat mijn gebroken kaak is

Ik zie 30 jaar door de afvoer stromen

Notitieboekjes die ik als kind heb geschreven, gedichten die ik als man heb geschreven

Je stopt bij niets, onmogelijk te blussen

Het is zo moeilijk om je te vermoorden, jij smerige strijdlustige meid

De speeltijd is voorbij met deze zinderende dodelijke dame

Alles waar ik door werd gedefinieerd — Alles is verloren voor de vlam

Terwijl ik in de as zit, zoeken mijn handen om te vinden

Iets waar ik me aan vast kan houden, een beetje gemoedsrust

Niets schuilt onder deze zwartgeblakerde sluier van sintel

Alles verliezen waar ik door wordt gedefinieerd, door de opening tussen mijn vingers