Девушка с веслом - Празник

Все те же за окном ночные магазины,

И девушка с веслом моргает мне с витрины.

Как странно, но меня волнует это мало —

Я ухожу с ума, я устремляюсь к идеалу!

Чем дальше, тем сильней меня морочат думы.

Я не умею говорить и выражаться умно.

Осталось лишь чуть-чуть, совсем немного-мало,

Рефлексов нет в мозгу, я близок к идеалу.

Я ничего не знаю,

И больше не желаю знать!

Я заморочен, я разбит,

По жизни мне на все плевать.

Исчезло все вокруг, исчезли все картины

И нет с веслом подруг, развеялись витрины.

И от меня уже осталось очень мало

Я пуст, безумен, и теперь я супер идеален!

Я ничего не знаю,

И больше не желаю знать.

Я заморочен, я разбит,

По жизни мне на все плевать!

Allemaal dezelfde nachtwinkels buiten het raam,

En het meisje met de riem knippert vanuit het raam naar me.

Hoe vreemd, maar het baart me een beetje zorgen -

Ik word gek, ik streef naar het ideaal!

Hoe verder, hoe meer mijn gedachten me voor de gek houden.

Ik kan niet intelligent praten en mezelf uitdrukken.

Nog een klein beetje over, nog een klein beetje,

Er zijn geen reflexen in de hersenen, ik ben dicht bij het ideaal.

Ik weet niets,

En ik wil het niet meer weten!

Ik ben in de war, ik ben gebroken

Ik geef nergens om in het leven.

Overal verdwenen, alle foto's verdwenen

En er zijn geen vriendinnen met een riem, etalages verspreid.

En er is heel weinig over van mij

Ik ben leeg, gek, en nu ben ik super perfect!

Ik weet niets,

En ik wil het niet meer weten.

Ik ben in de war, ik ben gebroken

Ik geef nergens om in het leven!