La lavande - Pomme

Ta peau n’est pas étanche

Elle coule de désir

De trop longues absences

Et d’envie, tu soupires

Si je m’affaiblis

Que je n’tiens plus debout

Allonge mon corps ici

Tout en haut du Ventoux

Et couvre-moi de lavande

Et de sel si tu pleures

Avant les neiges de décembre

Avant que ne fanent les fleurs

Je veux mourir maintenant

Et renaître au printemps

Je veux mourir maintenant

Et renaître au printemps

Ta peau toujours si blanche

Au soleil, va noircir

Les fruits sur cette branche

Au soleil vont mûrir

Et je m’affaiblis

Oh, je n’tiens plus debout

Allonge mon corps ici

Tout en haut du Ventoux

Et couvre-moi de lavande

Et de sel si tu pleures

Avant les neiges de décembre

Avant que ne fanent les fleurs

Je veux mourir maintenant

Et renaître au printemps

Je veux mourir maintenant

Et renaître au printemps

Ma peau n’est pas si jeune

Elle connaît les adieux

Et sous un ciel d’automne

Je ferme enfin les yeux

Et je m’affaiblis

Oh, je n’tiens plus debout

Alors laisse-moi ici

Tout en haut du Ventoux

Et couvre-moi de lavande

Et de sel si tu pleures

Avant les neiges de décembre

Avant que ne fanent les fleurs

Mais si je meurs maintenant

Je n’aurai jamais 20 ans

Les fleurs ne meurent pas vraiment

Elles renaissent au printemps

Je huid is niet waterdicht

Ze druipt van verlangen

Te lange afwezigheden

En met jaloezie zucht je

Als ik zwak word

Dat ik niet meer kan opstaan

Leg mijn lichaam hier

Op de top van Ventoux

En bedek me met lavendel

En zout als je huilt

Voor de sneeuw in december

Voordat de bloemen verwelken

ik wil nu dood gaan

En herboren worden in de lente

ik wil nu dood gaan

En herboren worden in de lente

Je huid is altijd zo wit

In de zon, zal zwart worden

De vruchten op deze tak

In de zon zal rijpen

En ik word zwakker

Oh, ik kan niet meer opstaan

Leg mijn lichaam hier

Op de top van Ventoux

En bedek me met lavendel

En zout als je huilt

Voor de sneeuw in december

Voordat de bloemen verwelken

ik wil nu dood gaan

En herboren worden in de lente

ik wil nu dood gaan

En herboren worden in de lente

Mijn huid is niet zo jong

Ze kent vaarwel

En onder een herfsthemel

Ik sluit eindelijk mijn ogen

En ik word zwakker

Oh, ik kan niet meer opstaan

Dus laat me hier

Op de top van Ventoux

En bedek me met lavendel

En zout als je huilt

Voor de sneeuw in december

Voordat de bloemen verwelken

Maar als ik nu sterf

ik zal nooit 20 worden

Bloemen gaan niet echt dood

Ze worden herboren in de lente