La gare - Pomme

Je m’avance vers toi dans la gare

Est-ce que tu excuseras mon retard?

Toi, tu téléphones encore

Je sens que ça ne va pas fort

Pour la première fois, je vois pleurer un garçon

Devant moi, dans tes yeux, des larmes de papillon

Je n’sais pas si je t’aime, si je suis assez forte

Et si ça vaut la peine que tu claques ta porte

Oh

Ta porte, oh

Comme deux beaux imbéciles dans la gare

Ta femme au bout du fil, quel hasard

Elle dit que tu dois choisir

Entre elle et moi sans mentir

Pour la première fois, je vois pleurer un garçon

Devant moi, dans tes yeux, de femme de saison

Je n’sais pas si je t’aime, si je suis assez forte

Et si ça vaut la peine que tu claques ta porte

Oh

Ta porte, oh

Pour la première fois, je vois pleurer un garçon

Et sur toi, sur vous deux, je n’ferai qu’une chanson

Et si je t’aimais même si j'étais assez forte

Ça n’valait pas la peine que tu claques ta porte

Oh

Ta porte, ooh !

Ik loop naar je toe in het station

Wilt u mijn laattijdigheid excuseren?

Je bent nog aan de telefoon

Ik voel dat het niet goed gaat

Voor het eerst zie ik een jongen huilen

Voor mij, in je ogen, vlindertranen

Ik weet niet of ik van je hou, of ik sterk genoeg ben

En als het de moeite waard is om je deur dicht te gooien

Oh

Jouw deur, oh

Als twee knappe dwazen op het station

Je vrouw aan de lijn, wat een toeval

Ze zegt dat je moet kiezen

Tussen haar en mij geen leugen

Voor het eerst zie ik een jongen huilen

Voor mij, in jouw ogen, vrouw van het seizoen

Ik weet niet of ik van je hou, of ik sterk genoeg ben

En als het de moeite waard is om je deur dicht te gooien

Oh

Jouw deur, oh

Voor het eerst zie ik een jongen huilen

En over jou, over jullie twee, ik zal maar één liedje maken

Wat als ik van je hield, ook al was ik sterk genoeg?

Het was het niet waard om je deur dicht te gooien

Oh

Uw deur, ooh!