Comme si j'y croyais - Pomme

Comme si j’y croyais, j’ai pris ce train

Pour ailleurs et pour demain

J’ai embrassé deux trois filles

Quelques garçons puis je leur ai dit non

Je vais là où le vent me porte

Je fais toujours en quelque sorte

Le grand voyage

Une guitare et quelques mots

Chaque soir, je reprends à zéro

Mon grand ouvrage

Comme si j’y croyais

Comme si j’y croyais, je vis des vies

Libre de tout chagrin

Mes journées ressemblent à des nuits

À d’autres nuits qui ne ressemblent à rien

Quelques coups et quelques caresses

Je casse mes cordes je ronge mes laisses

Et je m’enfuis

Grandir, c’est décevoir un peu

Il faut s’appliquer si l’on veut rater sa vie

Comme si j’y croyais

Comme si j’y croyais

Comme si j’y croyais

À force d’y croire c’en est fini

De vivre dans le noir

Avec la lumière et le vent pour seuls alliés

J’ai le souffle coupé

Sans me soucier des jours qui viennent

Je m’enfuis à travers la plaine

Et cette fois

Plus de faux départs, plus de doute

Plus aucun chat noir sur ma route

Puisque j’y crois

Puisque j’y croyais

Comme si j’y croyais

Comme si j’y croyais

C’est la nuit, je prends ce train — le vent me porte pour un grand voyage.

Le grand voyage.

Je m’enfuis à travers la plaine, et je cours.

J’ai le souffle

coupé, comme si j’y croyais

Alsof ik het geloofde, nam ik die trein

Voor elders en voor morgen

Ik kuste twee drie meisjes

Paar jongens, toen zei ik ze nee

Ik ga waar de wind me brengt

ik doe het altijd op de een of andere manier

De grote reis

Een gitaar en een paar woorden

Elke nacht begin ik opnieuw

Mijn geweldige werk

Alsof ik het geloofde

Alsof ik erin geloofde, leef ik levens

Vrij van alle verdriet

Mijn dagen voelen als nachten

Naar andere nachten die nergens op lijken

Een paar slagen en een paar strelingen

Ik breek mijn touwen, ik knaag aan mijn riemen

En ik ren weg

Opgroeien is een beetje teleurstellend

Je moet jezelf toepassen als je je leven wilt missen

Alsof ik het geloofde

Alsof ik het geloofde

Alsof ik het geloofde

Door erin te geloven, is het voorbij

Om in het donker te leven

Met alleen licht en wind als bondgenoten

ik ben buitenadem

Zonder je zorgen te maken over de komende dagen

Ik vlucht over de vlakte

En deze keer

Geen valse starts meer, geen twijfel meer

Geen zwarte katten meer onderweg

Omdat ik erin geloof

Omdat ik erin geloofde

Alsof ik het geloofde

Alsof ik het geloofde

Het is nacht, ik neem deze trein - de wind draagt ​​me op een lange reis.

De grote reis.

Ik vlucht over de vlakte en ik ren weg.

ik ben buiten adem

afgesneden, alsof ik erin geloofde