В круге света - ПОЛЮСА

Ночь правит мне зрение изгибами черных рук,

Сквозь закрытые веки вижу яркий очерченный круг,

Что это: воображение или испуг,

Или ночь правит мне зренье изгибами черных рук?

Меня не тормоши, я таю на свету,

Боязнью высоты с ума себя сведу…

Говори со мной ласковым шепотом,

Я буду безропотным, стану ручным и, боясь

Показаться неопытным буду глубже вдыхать

Едкий сумрачный дым…

В круге света, в круге света место для меня согрето,

Я хвостом своей кометы вильну…

Ни ответа — ни привета от заката до рассвета,

Брошусь вниз и в круге света вмиг пропаду…

Ночь правит мне зрение изгибами черных рук,

Сквозь закрытые веки вижу яркий очерченный круг,

Что это: воображение или испуг,

Или ночь правит мне зренье изгибами черных рук?

Не сказали мне ни слова, и ни слова не соврали,

Я смотрел заворожено, а они мне не мешали,

Все стояли, улыбаясь, да только внутрь не приглашали,

Будто бы чего-то ждали, ждали, ждали, ждали!

В круге света, в круге света место для меня согрето,

Я хвостом своей кометы вильну…

Ни ответа — ни привета от заката до рассвета,

Брошусь вниз и в круге света вмиг пропаду…

Ночь правит мне зрение изгибами черных рук,

Сквозь закрытые веки вижу яркий очерченный круг,

Что это: воображение или испуг,

Или ночь правит мне зренье изгибами черных рук?

De nacht regeert mijn zicht met de rondingen van zwarte handen,

Door gesloten oogleden zie ik een heldere omlijnde cirkel,

Wat is het: verbeelding of angst,

Of beheerst de nacht mijn zicht met de rondingen van zwarte handen?

Val me niet lastig, ik smelt in het licht,

Ik maak mezelf gek van hoogtevrees...

Praat zachtjes tegen me,

Ik zal ontslag nemen, ik zal tam worden en bang zijn

Om onervaren te lijken, zal ik dieper ademen

Scherpe, sombere rook...

In de cirkel van licht, in de cirkel van licht, is de plaats warm voor mij,

Ik zal kwispelen met de staart van mijn komeet...

Geen antwoord - geen hallo van zonsondergang tot zonsopgang,

Ik zal naar beneden rennen en verdwijnen in een cirkel van licht...

De nacht regeert mijn zicht met de rondingen van zwarte handen,

Door gesloten oogleden zie ik een heldere omlijnde cirkel,

Wat is het: verbeelding of angst,

Of beheerst de nacht mijn zicht met de rondingen van zwarte handen?

Ze zeiden geen woord tegen me, en ze logen niet,

Ik zag er betoverd uit, maar ze bemoeiden me niet met me,

Iedereen stond te glimlachen, maar ze nodigden me niet uit om binnen te komen,

Alsof ze ergens op zaten te wachten, wachten, wachten, wachten!

In de cirkel van licht, in de cirkel van licht, is de plaats warm voor mij,

Ik zal kwispelen met de staart van mijn komeet...

Geen antwoord - geen hallo van zonsondergang tot zonsopgang,

Ik zal naar beneden rennen en verdwijnen in een cirkel van licht...

De nacht regeert mijn zicht met de rondingen van zwarte handen,

Door gesloten oogleden zie ik een heldere omlijnde cirkel,

Wat is het: verbeelding of angst,

Of beheerst de nacht mijn zicht met de rondingen van zwarte handen?