The Distance - Poets Of The Fall

Is this really how quickly it goes away?

I can’t feel my emotions arrive today.

Cos I still love how you say my name.

Still taste you kissing my pain away.

Still see your tears through the rain.

These burning sensations sustain.

Feel the distance, bring us closer.

Water would cool and soothe my pain.

If we could touch now, just hold on now,

bridges would never burn again.

I’ve seen this yearning take on a frightening form.

The memory of you will make sure my past lingers on.

And I still love how you say my name…

I still taste you kissing my pain away.

Still see your tears through the rain.

These burning sensations sustain.

Feel the distance, bring us closer.

Water would cool and soothe my pain.

If we could touch now, just hold on now,

bridges would never burn again.

Don’t you worry, there’ll be a time when our hearts beat the same.

Let life carry.

Across the distance I still see your flame.

Don’t you worry there’ll be a time when our hearts beat the same.

Let life carry.

Still love how you say my name…

I still taste you kissing my pain away.

Still see your tears through the rain.

These burning sensations sustain.

Feel the distance, bring us closer.

Water would cool and soothe my pain.

If we could touch now, just hold on now,

bridges would never burn again.

Is dit echt hoe snel het weggaat?

Ik voel mijn emoties niet aankomen vandaag.

Want ik vind het nog steeds geweldig hoe je mijn naam zegt.

Ik proef nog steeds dat je mijn pijn weg kust.

Zie nog steeds je tranen door de regen.

Deze brandende gevoelens houden aan.

Voel de afstand, breng ons dichterbij.

Water zou mijn pijn verkoelen en verzachten.

Als we elkaar nu konden aanraken, wacht dan even,

bruggen zouden nooit meer branden.

Ik heb dit verlangen een angstaanjagende vorm zien aannemen.

De herinnering aan jou zal ervoor zorgen dat mijn verleden voortduurt.

En ik vind het nog steeds geweldig hoe je mijn naam zegt...

Ik proef nog steeds dat je mijn pijn weg kust.

Zie nog steeds je tranen door de regen.

Deze brandende gevoelens houden aan.

Voel de afstand, breng ons dichterbij.

Water zou mijn pijn verkoelen en verzachten.

Als we elkaar nu konden aanraken, wacht dan even,

bruggen zouden nooit meer branden.

Maak je geen zorgen, er komt een tijd dat ons hart hetzelfde klopt.

Laat het leven dragen.

In de verte zie ik nog steeds je vlam.

Maak je geen zorgen, er komt een tijd dat ons hart hetzelfde klopt.

Laat het leven dragen.

Ik vind het nog steeds geweldig hoe je mijn naam zegt...

Ik proef nog steeds dat je mijn pijn weg kust.

Zie nog steeds je tranen door de regen.

Deze brandende gevoelens houden aan.

Voel de afstand, breng ons dichterbij.

Water zou mijn pijn verkoelen en verzachten.

Als we elkaar nu konden aanraken, wacht dan even,

bruggen zouden nooit meer branden.