Choir of Cicadas - Poets Of The Fall

It's the season of dust trailing old pick up trucks

Seashells washed ashore down by the docks

So baby pull on your blue jeans turn the radio loud

Don't wait for the hour to give birth to doubt

In the peak harvest of snakebites and wasted hindsight

When trivial truths sit next to the taillights

When fenders of chrome they rattle and hum

All carved in the shape of freedom

Those flea market stalls in the bone dry noon

Despite pretty signs, look cursed and marooned

And trumpet notes wailing from the candy store

Like a work of art of uneasy rapport

The wreckage, the blunder, the tarot read

In the heat blurry air we're down in the field

Where to the choir of cicadas' jubilee

Among the clouds we once fell asleep

The sirens of the shipyard by those derelict whales

Old mothers singing rusty old tales

Like revving engines keening sky high

Yet theirs is never a war cry

So I'll be your lover now, brazen and bright

Like the flare of a match you struck in the night

Though what does a stray know 'bout holy and true

But I'll always come to your rescue

Oh lord won't you hear your children cry

Singing their praise and their hallelujahs

I have no more words to describe

An empty sky of hollow blue, yeah

So where is my lover, my firelight

The line on the edge of truth and rumour

We took our vows in the heart of the night

We were brazen and bright, when we were brazen and bright

Het is het seizoen van stof dat oude pick-up trucks achterlaat

Schelpen spoelden aan bij de dokken

Dus schat, trek je spijkerbroek aan, zet de radio luid

Wacht niet op het uur om te bevallen van twijfel

In de piekoogst van slangenbeten en verspilde achteraf?

Wanneer triviale waarheden naast de achterlichten zitten

Wanneer spatborden van chroom ze rammelen en brommen

Allemaal gesneden in de vorm van vrijheid

Die rommelmarktkraampjes in de kurkdroge middag

Ondanks mooie tekens, kijk vervloekt en gestrand

En trompettonen die jammeren uit de snoepwinkel

Als een kunstwerk van ongemakkelijke verstandhouding

Het wrak, de blunder, de tarot lezen

In de hitte wazige lucht zijn we beneden in het veld

Waar naar het jubileumkoor van de krekels?

Tussen de wolken vielen we ooit in slaap

De sirenes van de scheepswerf door die verlaten walvissen

Oude moeders die roestige oude verhalen zingen

Zoals draaiende motoren die torenhoog piepen

Maar die van hen is nooit een strijdkreet

Dus ik zal nu je geliefde zijn, brutaal en helder

Als de gloed van een lucifer die je 's nachts hebt aangeslagen

Maar wat weet een zwerver over heilig en waar?

Maar ik zal je altijd komen redden

Oh heer, wilt u uw kinderen niet horen huilen?

Hun lof zingen en hun halleluja's

Ik heb geen woorden meer om te beschrijven

Een lege lucht van hol blauw, yeah

Dus waar is mijn geliefde, mijn vuurlicht

De grens tussen waarheid en geruchten

We hebben onze geloften afgelegd in het hart van de nacht

We waren brutaal en slim, toen we brutaal en slim waren