Morningtime - Pinegrove

What if I went down to the pinegrove & didn’t find anything?

What if I went past it, yet nothing in me sang?

Now I’m behind again because my bones won’t align that way

Some other time, in another life

Ever since «The Archangel

Michael Killing Satan»

I’ve been tryna capture

Both ends of the splinter:

The visible part between my fingernails

& the part still in my finger

Ever since I can remember

Since the day before they split

I’ve been tryna capture

Some realm I don’t know yet

You & I, we’re immiscible

I’ve known it since we laid in the thistles

& in the moments when I’m difficult

You silence me in my revolt

Ever since «I,»

Since the moments when the night limped by

& all of a sudden it was morningtime

Morningtime, morningtime

Wat als ik naar de dennenbos ging en niets vond?

Wat als ik er voorbij zou gaan, maar niets in mij zong?

Nu loop ik weer achter omdat mijn botten op die manier niet op één lijn komen

Een andere keer, in een ander leven

Sinds «De Aartsengel»

Michael vermoordt Satan»

Ik heb geprobeerd vast te leggen

Beide uiteinden van de splinter:

Het zichtbare deel tussen mijn vingernagels

& het deel nog steeds in mijn vinger

Sinds ik me kan herinneren

Sinds de dag voordat ze uit elkaar gingen

Ik heb geprobeerd vast te leggen

Een rijk dat ik nog niet ken

Jij en ik, we zijn niet mengbaar

Ik weet het al sinds we in de distels lagen

& op de momenten dat ik het moeilijk heb

Je legt me het zwijgen op in mijn opstand

Sinds «ik»

Sinds de momenten dat de nacht voorbij strompelde

& ineens was het ochtend

Ochtendtijd, ochtendtijd