Семь ключей - Пилот

Правдой дорожи, али накличешь беду.

Мы остались стоять, мы не приняли тьму.

Вспоминали слова, оставляли дома,

Да стелились по Земле, аки по ветру трава…

На девятый день поминали бойцов.

Шло зверьё по головам, не считая голов,

Языками мели, сеть обмана плели,

Распускали слух, что не будет зимы…

Ветром северным радость поровну!

Всё отмечено.

Всё по-новому.

И лежат ключи числом до семи

От златых дверей неба осени.

Закрывались глаза, пальцы кликали

По иконкам шальным с пустыми ликами.

Спьяну жизнь орала песню вздорную,

Но Путь отмечен, и всё по-новому…

Да отправлялись в полёт с ветром мельницы

Птицы, крылья кого Правью светятся.

Собирайтесь!

Зерна будет досыта!

Дальний нам перелёт выпал осенью…

Koester de waarheid, anders noem je problemen.

We bleven staan, we accepteerden de duisternis niet.

Ik herinnerde me de woorden, thuis gelaten,

Ja, ze verspreiden zich over de aarde, als gras in de wind ...

Op de negende dag werden de strijders herdacht.

Het beest liep over de koppen, de koppen niet meegerekend,

Met tongen aan de grond, werd een web van bedrog geweven,

Ze verspreidden het gerucht dat er geen winter zou zijn...

Noorden wind vreugde even!

Alles is gemarkeerd.

Alles is nieuw.

En er zijn sleutels tot zeven

Van de gouden deuren van de herfsthemel.

Ogen dicht, vingers geklikt

Op gekke iconen met lege gezichten.

Dronken leven schreeuwde een onzinlied,

Maar het pad is gemarkeerd en alles is nieuw...

Ja, ze gingen vliegen met de wind van de molen

Vogels waarvan de vleugels goed gloeien.

Maak je klaar!

Het graan zal vol zijn!

Onze langeafstandsvlucht viel in de herfst ...