Палач - Пилот

Сопли по подушке,

Пальцы в простыню,

Твой ценник равен нулю,

Слезы подскажут от чего

Тебе нужно избавиться, прежде всего.

Захлопнуть снаружи дверь,

Слез не ронять,

Стеклянных шариков бисер

В метро раскидать.

В грязи бороздить пространство улиц

И ненасытно себя искать.

Увы, я не спаситель,

Я всего лишь палач.

Я не веселье приношу,

Но лишь раскаянья плач.

Плач…

А нелюдь в земле проживет,

Как черви слепые живут,

Ни сказок о вас не расскажут,

Ни песен о вас не споют.

Новое затменье,

Лунный календарь.

Я опять босиком,

На улице январь.

Я убегал из дома как был босой,

А теперь все чаще я бегу домой.

Здесь согреты её теплом,

Распахнуты для друзей,

Дома моего ставни дверей,

И только в сером городе,

Где вечно дождь идет,

Я знаю — меня всегда кто-то ждет.

Увы, я не спаситель,

Я всего лишь палач.

Я не веселье приношу,

Но лишь раскаянья плач.

Плач…

А нелюдь в земле проживет,

Как черви слепые живут,

Ни сказок о вас не расскажут,

Ни песен о вас не споют.

Ни сказок о вас не расскажут,

Ни песен о вас не споют.

«Я довольствуюсь тем,

Что с удивлением строю догадки о тайнах мироздания.

Смиренно, пытаясь мысленно создать

Далеко не полную картину совершенной структуры всего сущего».

Наблюдаемую высокую однородность вселенной,

В рамках обычных фридмановских моделей,

Приходится принимать, как проявление начальных условий,

Физически не вполне понятных.

Snot op het kussen

Vingers in het laken

Uw prijskaartje is nul

Tranen zullen je vertellen van wat?

Je moet er eerst van af.

De deur dichtslaan van buitenaf

Verlies geen tranen

glazen kralen kralen

Verspreid in de metro.

Ploeg de straten in de modder

En het is onverzadigbaar om naar jezelf te zoeken.

Helaas, ik ben geen redder

Ik ben maar een beul.

Ik breng geen plezier

Maar alleen berouwvol huilen.

Schreeuw…

En niet-mensen zullen op de aarde leven,

Hoe blinde wormen leven

Er worden geen sprookjes over jou verteld,

Er worden geen liedjes over jou gezongen.

Nieuwe zonsverduistering

Maan kalender.

Ik ben weer op blote voeten

januari buiten.

Ik rende van huis weg omdat ik blootsvoets was,

En nu ren ik steeds vaker naar huis.

Hier opgewarmd door haar warmte,

Open voor vrienden

Thuis mijn luiken van deuren,

En alleen in de grijze stad

Waar het altijd regent

Ik weet dat er altijd iemand op me wacht.

Helaas, ik ben geen redder

Ik ben maar een beul.

Ik breng geen plezier

Maar alleen berouwvol huilen.

Schreeuw…

En niet-mensen zullen op de aarde leven,

Hoe blinde wormen leven

Er worden geen sprookjes over jou verteld,

Er worden geen liedjes over jou gezongen.

Er worden geen sprookjes over jou verteld,

Er worden geen liedjes over jou gezongen.

"Ik ben tevreden met"

Dat ik met verbazing gissingen doe over de geheimen van het universum.

Nederig, proberen mentaal te creëren

Verre van een compleet beeld van de perfecte structuur van alle dingen.”

De waargenomen hoge homogeniteit van het heelal,

In het kader van conventionele Friedmann-modellen,

We moeten aanvaarden, als een manifestatie van de beginvoorwaarden,

Fysiek onbegrijpelijk.