Безмятежность - Пилот

Молись о чуде, стой на коленях, плачь,

Елозь по нервам, я за стеклом извне.

Ножом от горла поставит точку врач,

Стирай беспечно себя в моём дожде.

До дна души без воздуха ныряй,

Не держит память, без имени зовёт,

Смотри, уходит сквозь грозовые в рай

Крылом зовущий последний самолет.

Безмятежно, я, как прежде, смеюсь в глаза.

Невозможно не вернуться в детство, снова сюда.

Хожу кругами — я призрак за плечом,

Дышу неслышно с тобою заодно,

Живи спокойно, не думай ни о чём,

Твой первый вздох — я смотрю в твоё окно.

Безмятежно, я, как прежде, смеюсь в глаза.

Невозможно не вернуться в детство, снова сюда.

Bid voor een wonder, ga op je knieën, huil

Kruip op de zenuwen, ik zit van buitenaf achter het glas.

De dokter maakt een einde aan de keel met een mes,

Was je achteloos in mijn regen.

Duik naar de bodem van je ziel zonder lucht,

Geheugen houdt niet vast, bellen zonder naam,

Kijk, het gaat door onweersbuien naar het paradijs

Vleugel die het laatste vliegtuig roept.

Rustig lach ik, net als voorheen, in de ogen.

Het is onmogelijk om niet terug te keren naar de kindertijd, hier weer.

In cirkels lopen - ik ben een geest achter mijn schouder,

Ik adem tegelijkertijd onhoorbaar met je mee,

Leef rustig, denk nergens aan,

Je eerste ademhaling - ik kijk uit je raam.

Rustig lach ik, net als voorheen, in de ogen.

Het is onmogelijk om niet terug te keren naar de kindertijd, hier weer.