Find Me In These Fields - Phil Keaggy

Find me in these fields alone,

Crusted with the salt of my ways,

Rinse me with the motion of sweet water,

The silky rush of Your cleansing stream.

I turn my face towards the sun

Too feel the heat and cool wind blow.

Reminding me as I touch your shoulder

Awakening me from some selfish dream.

I face the fog in the Autumn,

The midnight moon weaving her chain.

You trace me deep in this valley

Repeating a familiar refrain, forgive me.

When my heart turns cold and I chased the old

Standard lie, forgive me.

When my conscious calls me to leave it behind,

Well did I, forgive me.

Take me in I’ll sit at Your feet,

Live to tell all You have done,

Could I find a rose in mid-December,

A sign of peace for those passing by.

I turn my eyes toward the Son,

And a vision of a world yet to be,

When hope will be awarded living substance

And Heaven kisses Earth in reply.

I face the fog in the Autumn,

The midnight moon weaving her chain.

You trace me deep in this valley

Repeating a familiar refrain, forgive me.

When my heart turns cold and I chased the old

Standard lie, forgive me.

When my conscious calls me to leave it behind,

Well did I, forgive me.

Vind mij alleen in deze velden,

Bezaaid met het zout van mijn wegen,

Spoel me af met de beweging van zoet water,

De zijdezachte stroom van Uw reinigingsstroom.

Ik draai mijn gezicht naar de zon

Voel ook de hitte en de koele wind waaien.

Herinner me eraan als ik je schouder aanraak

Mij ​​wakker maken uit een egoïstische droom.

Ik sta oog in de mist in de herfst,

De middernachtmaan die haar ketting weeft.

Je volgt me diep in deze vallei

Ik herhaal een bekend refrein, vergeef me.

Wanneer mijn hart koud wordt en ik de oude achterna zit

Standaard leugen, vergeef me.

Wanneer mijn bewustzijn me roept om het achter te laten,

Dat deed ik, vergeef me.

Neem me mee, ik zal aan je voeten zitten,

Leef om te vertellen wat je allemaal hebt gedaan,

Kan ik half december een roos vinden,

Een teken van vrede voor voorbijgangers.

Ik richt mijn ogen op de Zoon,

En een visie van een wereld die nog moet komen,

Wanneer hoop een levende substantie wordt toegekend

En de hemel kust de aarde als antwoord.

Ik sta oog in de mist in de herfst,

De middernachtmaan die haar ketting weeft.

Je volgt me diep in deze vallei

Ik herhaal een bekend refrein, vergeef me.

Wanneer mijn hart koud wordt en ik de oude achterna zit

Standaard leugen, vergeef me.

Wanneer mijn bewustzijn me roept om het achter te laten,

Dat deed ik, vergeef me.