Песочница - Краснознамённая дивизия имени моей бабушки

Такой – не такой, но я, всё-таки, был с тобой.

Любил – не любил, но хотя бы привык.

Губил свою юность, ждал – когда ты наешься мной?

Привычное дело – скрывать свою жалость и стыд!

Я делал всё так, как они говорят:

Психолог, костюм, квартира и долг

Внимательный друг и пара собак…

В окне магазина созрела заря

Колючее утро, новый район

Билеты, рюкзак и такси на вокзал

Когда всё это кончится?

Я постоянно лгу

В моей большой песочнице нет места никому

Нет места никому, нет места никому

Нет места никому!

Рубил – не жалел, нещадно менял себя:

Из тихого студня – весёлый, открытый и злой.

Влюбил, привязал, стёр, оставил пустой строкой…

Я впитывал всех.

Я глотал с головой!

Пробовал всё, что они говорят:

Волны, звёзды, ветер и дым

Игривое «Нет», постылое «Да»

В сутках слишком мало беды,

В песне слишком много меня,

Люди – слайды, время – вода…

А жизнь никак не кончится, я постоянно лгу

В моей большой песочнице нет места никому

Нет места никому, нет места никому

Нет места никому!

Zo - niet zo, maar ik was niettemin bij je.

Hield van - vond het niet leuk, maar raakte er in ieder geval aan gewend.

Ik was mijn jeugd aan het verpesten, wachtend - wanneer eet je me op?

Gewone zaken - om het medelijden en de schaamte te verbergen!

Ik deed alles zoals ze zeggen:

Psycholoog, pak, appartement en schuld

Attente vriend en een paar honden…

Dageraad gerijpt in de etalage

Stekelige ochtend, nieuw gebied

Tickets, rugzak en taxi naar het station

Wanneer zal dit allemaal eindigen?

Ik lieg de hele tijd

Er is voor niemand plaats in mijn grote zandbak

Geen plaats voor niemand, geen plaats voor niemand

Er is voor niemand plaats!

Gehakt - had er geen spijt van, veranderde zichzelf genadeloos:

Van een rustige gelei - vrolijk, open en boos.

Verliefd, vastgebonden, gewist, een lege regel achtergelaten ...

Ik heb iedereen opgezogen.

Ik slikte met mijn hoofd!

Alles geprobeerd wat ze zeggen:

Golven, sterren, wind en rook

Speels "Nee", hatelijk "Ja"

Er is te weinig moeite in de dag,

Er zit teveel van mij in het lied

Mensen zijn glijbanen, tijd is water...

En het leven eindigt nooit, ik lieg de hele tijd

Er is voor niemand plaats in mijn grote zandbak

Geen plaats voor niemand, geen plaats voor niemand

Er is voor niemand plaats!