Pli ol nenio - Persone

Petro iris for, kun rompita kor'

Al ajna eksterlando

Por instigi sin, ebriigi sin

Per malmultkosta brando

Nova freŝa paĝ', urboj kaj pejzaĝ'

Ŝanĝiĝis laŭ la fervojo

Kaj postlasis li, jeĉiu trajnstaci'

Pecon de sia malĝojo

Al trinkeja strat', por bona rezultat'

Li sciis kion fari

Kaj ĉe trinkbufed', kun glas' kaj cigared'

Li povis sin prepari

Plena je inspir' kaj vivoeliksir'

Sekvis li la regulojn

Kaj faligis sin, kvazaŭ laŭ destin'

En malhelajn okulojn

Kara aŭskultant', ĉu pro lia vant'

Nun venu moralaĵo?

Ke li iru re, ke la solvo ne

Kaŝiĝas sub korsaĵo?

Sed eble post monat' de ĝojosurogat'

Silentiĝis la krio

Ne pro memkompren', sed tiu eta ben'

Estas pli ol nenio

Peter ging weg met een gebroken hart

Naar elk vreemd land

Om jezelf te motiveren, om jezelf te bedwelmen

Met goedkope cognac

Nieuwe frisse pagina, steden en landschap

Gewijzigd langs de spoorlijn

En hij liet elk treinstation achter.

Een beetje van zijn verdriet

Naar een straatkroeg, voor een goed resultaat

Hij wist wat hij moest doen

En aan een bar, met een glaasje en een sigaret

Hij kon zich voorbereiden

Vol inspiratie en levenselixir

Hij volgde de regels

En viel neer, als door het lot

In donkere ogen

Beste luisteraar, is het vanwege zijn ijdelheid?

Komt nu moraliteit?

Laat hem weer gaan, laat de oplossing niet

Verstopt onder een lijfje?

Maar misschien na een maand van vreugde surrogaat

De schreeuw viel stil

Niet uit zelfinzicht, maar die kleine zegen

Het is meer dan niets