En La Spegulo - Persone

Amiko mia lacas, sed sekretas la kial'

Li ploras dum la nokto, cerbumas dum la tag'

Li tenas la rideton ĉiutage en labor'

Kaj diras al neniu pri la sent' en sia kor'

Sed en la dormoĉambro rigardante al spegul'

Li vidas la profundon de la tim' en la okul'

--Refreno--

Helpu min, mi volas for de tiu sento

Vidu min, mi staras sola tie ĉi

Respondu min, ĉu iam venos la momento

Kiam mi vidas la bluan ĉielon super mi

Li sidas en silento, apud li senhoma seĝ'

Li rigardas trafenestre al la falanta neĝ'

La vivo ne ŝanĝiĝas, ĝi persiste iras plu

Ondante tra la tempo kun impet' en sia flu'

Sed iam li eĉ kredis, ke li venis al la fin'

Kiam ploris li feliĉe en la brakoj de knabin'

Li kuras sur la stratoj lumigataj de la lun'

La pensoj ĉirkaŭflugas kiel pigoj en aŭtun'

Ĉu devas mi mensogi aŭ rakonti pri la ver'

Ĉu mi agu laŭ la sentoj, ĉu mi fajfu pri fier'

Sed kion ajn mi faras, tamen samas la efik'

Ke ĉiukaze faros mi malbonon al amik'

--Refreno--

Helpu min…

Mijn vriend is moe, maar stiekem waarom'

Hij huilt 's nachts, denkt overdag

Hij houdt zijn glimlach op het werk elke dag.

En vertel niemand over het gevoel in zijn hart

Maar in de slaapkamer in de spiegel kijken

Hij ziet de diepten van angst in zijn ogen.

--Nalaten--

Help me, ik wil van dat gevoel af

Zie me, ik sta hier alleen

Antwoord me als de tijd zal komen

Als ik de blauwe lucht boven me zie

Hij zit in stilte, naast hem een ​​lege stoel

Hij kijkt uit het raam naar de vallende sneeuw.

Het leven verandert niet, het blijft bestaan

Zwaaien door de tijd met een impuls in zijn stroom

Maar een keer geloofde hij zelfs dat hij aan zijn einde was gekomen.

Toen hij vrolijk huilde in de armen van een meisje

Hij rent door de maanverlichte straten

Gedachten vliegen rond als eksters in de herfst

Moet ik liegen of de waarheid vertellen?

Moet ik handelen naar mijn gevoel, moet ik met trots fluiten?

Maar wat ik ook doe, het effect is hetzelfde.

Dat ik sowieso een vriend kwaad zal doen

--Nalaten--

Help mij