La Verdolaga - Pedro Infante

Ay, de aquel que a las mujeres

Les da el amor y el dinero

Cuando menos se lo piensan

Se queda en el cuero

Por eso yo vivo errante

Sin confiar en la mujer

Cariñitos de un instante

Y no volverlos a ver

Por eso yo vivo errante…

No hay que estar comprometidos

En las cosas del querer

Solteras o con marido

Siempre es buena la mujer

Aunque me veas inocente

En las cosas del amor

No me gusta lo corriente

Consumo de lo mejor

Aunque me veas inocente…

Los amores más bonitos

Son como la verdolaga

Nomás le pones tantito

Y crecen como una plaga

Y tienes otra ventaja

Si cultivas ese amor

Que cuando ya se te pasa

Con un jalón se acabó

Y tienes otra ventaja…

Oh, van degene die tot vrouwen

Geeft ze liefde en geld

Wanneer ze het het minst verwachten

blijft in het leer

Daarom leef ik dwalend

Zonder de vrouw te vertrouwen

Even knuffelen

En zie ze nooit meer

Daarom leef ik zwervend...

Je hoeft niet toegewijd te zijn

In de dingen van liefde

Alleenstaand of met man

De vrouw is altijd goed

Hoewel je me onschuldig ziet

in de dingen van liefde

Ik hou niet van het gewone

Verbruik van de beste

Zelfs als je me onschuldig ziet...

De mooiste liefdes

Ze zijn als postelein

Je doet gewoon een beetje

En ze groeien als een plaag

En je hebt nog een voordeel

Als je die liefde cultiveert

Dat als het voorbij is

Met een ruk is het voorbij

En je hebt nog een voordeel...