La Barca de Guaymas - Pedro Infante

Al golpe del remo

Se agitan en las olas

Ligera la barca

Y al ruido del agua

Se ahonda mi pena

Y solloza mi alma

Por tantos pesares

Mi amor angustiado

Llorando te llama

Y te hallas muy lejos

Y sola, muy sola

Se encuentra mi alma

Yo soy el marino

Que alegre de Guaymas

Salió una mañana

Llevando en mi barca

Como ave piloto

Mi dulce esperanza

Por mares ignotos

Mis santos anhelos

Hundió la borrasca

Por eso están rotas

Las velas y traigo

La muerte en el alma

Cansado viajero

Que tornas a puertos

De tierras lejanas

¿Qué extraño piloto

Condujo tu barca

Sin vela y sin anclas?

¿De qué región vienes

Que has hecho pedazos

Tus velas tan blancas?

Te fuiste cantando

Y hoy vuelves trayendo

La muerte en el alma

bij de slag van de roeispaan

Ze schudden in de golven

steek de boot aan

En op het geluid van het water

mijn verdriet wordt groter

En mijn ziel huilt

voor zoveel verdriet

mijn gekwelde liefde

huilen roept jou

En je bent heel ver weg

En alleen, heel alleen

mijn ziel is gevonden

ik ben de zeeman

Wat blij met Guaymas

ging op een ochtend uit

dragen in mijn boot

als een pilootvogel

mijn zoete hoop

door onbekende zeeën

mijn heilige wensen

de storm laten zinken

Daarom zijn ze kapot

De kaarsen en ik breng

dood in de ziel

vermoeide reiziger

dat je terugkeert naar de havens

uit verre landen

wat een rare piloot

reed je boot

Zonder zeil en zonder ankers?

uit welke regio kom je?

die je aan stukken hebt gescheurd

Zijn je kaarsen zo wit?

je ging zingend weg

En vandaag kom je terug met

dood in de ziel