Tristeza Do Jeca - Paula Fernandes, Sergio Reis, Renato Teixeira

Nestes versos tão singelos

Minha bela, meu amor

Pra você quero cantar

O meu sofrer, a minha dor

Eu sou como o sabiá

Que quando canta é só tristeza

Desde o galho onde ele está

Nesta viola eu canto e gemo de verdade

Cada quadra representa uma saudade

Eu nasci naquela serra

Num ranchinho beira-chão

Todo cheio de buraco

Onde a luz faz clarão

Quando chega a madrugada

Lá no alto a passarada

Principia um barulhão

Nesta viola eu canto e gemo de verdade

Cada quadra representa uma saudade

Lá no mato tudo é triste

Desde o jeito de falar

Pois o jeca quando canta

Tem vontade de chorar

E o choro que vai caindo

Devagar vai se sumindo

Como as águas vão pro mar

Nesta viola eu canto e gemo de verdade

Cada quadra representa uma saudade

In deze eenvoudige verzen

Mijn mooie, mijn liefde

Voor jou wil ik zingen

Mijn lijden, mijn pijn

Ik ben als de lijster

Dat als je zingt het gewoon verdriet is

Van het takje waar het is

Op deze gitaar zing ik en ik kreun echt

Elk vierkant staat voor een verlangen

Ik ben in die berg geboren

Op een boerderij op de begane grond

Allemaal vol gaten

Waar het licht schijnt

Wanneer de dageraad aanbreekt

Daar bovenaan de passarada

begint een geluid

Op deze gitaar zing ik en ik kreun echt

Elk vierkant staat voor een verlangen

Daar in het wild is alles verdrietig

Van de manier van praten

Omdat de jeca als hij zingt

Heb zin om te huilen

En de kreet die valt

Langzaam verdwijnt het

Zoals de wateren naar de zee gaan

Op deze gitaar zing ik en ik kreun echt

Elk vierkant staat voor een verlangen