Sensações - Paula Fernandes

Eu me perdi, perdi você

Perdi a voz, o seu querer

Agora sou somente um

Longe de nós um ser comum

Agora sou um vento só, a escuridão.

Eu virei pó, fotografia

Sou lembrança do passado

Agora sou a prova viva

De que nada nessa vida

É pra sempre até que prove o contrário

Estar assim, sentir assim

Turbilhão de sensações dentro de mim

Eu amanheço, eu estremeço, eu enlouqueço

Eu te cavalgo embaixo do cair

Da chuva eu reconheço

Estar assim, sentir assim

Turbilhão de sensações dentro de mim

Eu me aqueço, eu endureço

Eu me derreto, eu evaporo

Eu caio em forma de chuva eu reconheço

Eu me transformo

Agora sou um vento só, a escuridão.

Eu virei pó, fotografia

Sou lembrança do passado

Agora sou a prova viva

De que nada nessa vida

É pra sempre até que prove o contrário

Estar assim, sentir assim

Turbilhão de sensações dentro de mim

Eu amanheço, eu estremeço, eu enlouqueço

Eu te cavalgo embaixo do cair

Da chuva eu reconheço

Estar assim, sentir assim

Eu me aqueço, eu endureço

Eu me derreto, eu evaporo

Eu caio em forma de chuva

Agora sou um vento só, a escuridão

Eu virei pó, fotografia

Sou lembrança do passado…

Ik verloor mezelf, verloor jou

Ik verloor mijn stem, jouw wil

Nu ben ik er maar één

Ver van ons een gemeenschappelijk wezen

Nu ben ik slechts één wind, het donker.

Ik veranderde in stof, fotografie

Ik ben een herinnering aan het verleden

Nu ben ik het levende bewijs

Van wat niets in dit leven

Het is voor altijd totdat het tegendeel is bewezen

wees zo, voel je zo

Wervelwind van sensaties in mij

Ik dageraad, ik huiver, ik word gek

Ik berijd je onder de val

Van de regen herken ik

wees zo, voel je zo

Wervelwind van sensaties in mij

Ik warm op, ik verhard

Ik smelt, ik verdamp

Ik val in de vorm van regen ik herken

ik transformeer

Nu ben ik slechts één wind, het donker.

Ik veranderde in stof, fotografie

Ik ben een herinnering aan het verleden

Nu ben ik het levende bewijs

Van wat niets in dit leven

Het is voor altijd totdat het tegendeel is bewezen

wees zo, voel je zo

Wervelwind van sensaties in mij

Ik dageraad, ik huiver, ik word gek

Ik berijd je onder de val

Van de regen herken ik

wees zo, voel je zo

Ik warm op, ik verhard

Ik smelt, ik verdamp

Ik val in de vorm van regen

Nu ben ik slechts één wind, het donker

Ik veranderde in stof, fotografie

Ik ben een herinnering aan het verleden...