Una casa nuova - Patty Pravo

E sono sola in questa casa nuova

E respiro vernice e libertà

Ma superarla devo questa prova

E dopo poi sarà quel che sarà

Se essere sola è il prezzo da pagare

Non costa molto la felicità

Uno, un momento, se ho voglia d’amare

E dopo «Ciao, domani si vedrà»

I libri miei, che lui non sopportava

Li metto qui, faccio quel che mi pare

Lo stereo lì, la musica che odiava

Quando mi va, io la potrò ascoltare

I miei cuscini, i miei tappeti indiani

Mai più le cose di una vita in due

E le mie luci in posti e angoli strani

Ed il mio bagno senza cose sue

E in questa casa la mia mente vola

E il tempo è mio, possiedo la mia vita

Davvero non mi pesa essere sola?

Mi tremano o non tremano le dita?

Resta però l’odore di un ricordo

Lo sento qui, soltanto un’impressione

Fantasmi miei, qualcosa che non scordo

Ombre sottili come una canzone…

En ik ben alleen in dit nieuwe huis

En ik adem verf en vrijheid

Maar ik moet slagen voor deze test

En daarna zal het zijn wat het zal zijn

Als alleen zijn de prijs is die je moet betalen

Geluk kost niet veel

Een, een moment, als ik wil liefhebben

En na "Hallo, we zullen morgen zien"

Mijn boeken, waar hij niet tegen kon

Ik zet ze hier, ik doe wat ik wil

De stereo daar, de muziek die hij haatte

Als ik er zin in heb, kan ik ernaar luisteren

Mijn kussens, mijn Indiase tapijten

Nooit meer de dingen van een leven voor twee

En mijn lichten op vreemde plaatsen en hoeken

En mijn badkamer zonder zijn spullen

En in dit huis vliegen mijn gedachten

En de tijd is van mij, ik bezit mijn leven

Ik vind het echt niet erg om alleen te zijn?

Trillen mijn vingers of trillen mijn vingers niet?

De geur van een herinnering blijft echter

Ik voel het hier, slechts een impressie

Mijn geesten, iets wat ik niet vergeet

Schaduwen zo subtiel als een lied...