Cocci di chissà che cosa - Patty Pravo

Basso indice di gioia, pre-ansietà

Nel delirio pre-mattutino per qualcosa…

La lettera trasuda rugiada mentre il glicine dorme!

Cocci di un impegno un po' svogliato in «Platoon»

Quel film dell’altra sera!

Ancora cocci di chissà che cosa per la mia inquietudine

Aquile eravamo, volavamo in alta poesia…

E l’alba di un giorno qualunque

Sto svegliandomi adesso…

Per te, fino a dire te, con giubilo

Chiaramente sto raccogliendo i cocci

Cocci di chissà che cosa

Dolce vizio dell’assoluto…

Ballerine di flamenco i miei gran rimpianti!

La folla giura che l’uomo sta morendo per lei…

Ma nell’arena impazzita

Cattedrali nel deserto

Per pudore nascondono

I suoi gran rimpianti…

…Chissà quale dio pagano potrà ricomporli

Vorrei essere al posto dell’aria che regge un’ala!

M’impegno nelle cose più strane

Per non perdere il filo

E cito libri che non ho mai letto

E prendo tutti un po' di petto

Ancora cocci di chissà che cosa per la mia inquietudine…

Per te, fino a dire te, con giubilo

Chiaramente sto raccogliendo i cocci

Cocci di chissà che cosa

Dolce vizio dell’assoluto…

Ballerine di flamenco i miei gran rimpianti!

La folla giura che l’uomo sta morendo per lei…

Ma nell’arena impazzita

Cattedrali nel deserto

Per pudore nascondono

I suoi gran rimpianti…

…Chissà quale dio pagano potrà ricomporli

Lage index van vreugde, pre-angst

In het delirium voor de ochtend over iets...

De brief dauwt als de blauweregen slaapt!

Scherven van een wat lusteloze inzet in "Platoon"

Die film van gisteravond!

Nog stukjes van wie weet wat voor mijn rusteloosheid

Eagles waren we, we vlogen in hoge poëzie ...

Het is de dageraad van een gewone dag

ik word nu wakker...

Voor jou, tot het punt dat je zegt, met gejuich

Het is duidelijk dat ik de stukken opraap

Scherven van wie weet wat

Zoete ondeugd van de absolute ...

Flamencodansers, mijn grote spijt!

De menigte zweert dat de man voor haar sterft...

Maar in de gekke arena

Kathedralen in de woestijn

Uit bescheidenheid verstoppen ze zich

Zijn grote spijt...

... Wie weet welke heidense god ze weer in elkaar kan zetten

Ik zou graag in de plaats willen zijn van de lucht die een vleugel vasthoudt!

Ik zet me in voor de vreemdste dingen

Om de draad niet te verliezen

En ik citeer boeken die ik nog nooit heb gelezen

En ik neem allemaal een kleine borst

Nog stukjes van wie weet wat voor mijn rusteloosheid...

Voor jou, tot het punt dat je zegt, met gejuich

Het is duidelijk dat ik de stukken opraap

Scherven van wie weet wat

Zoete ondeugd van de absolute ...

Flamencodansers, mijn grote spijt!

De menigte zweert dat de man voor haar sterft...

Maar in de gekke arena

Kathedralen in de woestijn

Uit bescheidenheid verstoppen ze zich

Zijn grote spijt...

... Wie weet welke heidense god ze weer in elkaar kan zetten