El Marinero Y La Sirena - Patricia Vonne

Fue forzado a caminar la tabla*

Se zambullo en el agua helada

Clavado debajo del galeon español

Sintio un golpe brutal

Descendiendo en la oscuridad

Sintio un abrazo fuerte

De dedos tenaces al girar

Con un beso de la vida

El marinero y la sirena

Pertenecen al mar tan negro

Oyen el llanto del destino

Un amor ardiente y herido

El esta destinado a navegar sobre el mar

Espumoso del amor

Y ella a nadar leguas abajo

Su corazon naufragado nunca podra saber

La allegria de nadar con su amor verdadero

Su amor es un tesoro

Que brilla mas puro que el oro

Cuando veas caer una estrella mi hechicera

Recuerdame mi sirena

Aunque perteneces al mar ven conmigo

Sere tu refugio con permiso

En mi dolor hay esperanza mi marinero

Que el amor no es fatal solo sincero

Oye el llanto del destino mi carino

Desde el fondo del mar donde vivo

Werd gedwongen over de plank te lopen*

Hij dook in het ijskoude water

Genageld onder het Spaanse galjoen

Hij voelde een brute klap

Afdalen in het donker

Ik voelde een sterke knuffel

Van vasthoudende vingers bij het draaien

Met een kus van het leven

De zeeman en de zeemeermin

behoren tot de zee zo zwart

Ze horen de noodkreet

Een brandende en gewonde liefde

Hij is voorbestemd om op zee te zeilen

sprankelend van liefde

En zij om competities naar beneden te zwemmen

Zijn gestrande hart zal het nooit weten

De vreugde van het zwemmen met je ware liefde

Jouw liefde is een schat

Dat schijnt zuiverder dan goud

Als je een ster ziet vallen, mijn tovenares

herinner me mijn zeemeermin

Ook al ben je van de zee, kom met me mee

Ik zal je toevlucht zijn met toestemming

In mijn pijn is er hoop mijn zeeman

Dat liefde niet dodelijk is, alleen oprecht

Hoor de roep van het lot mijn liefde

Van de bodem van de zee waar ik woon