Si Tú Supieras - Pastora Soler

Sabes bien que te dije cuanto lo amaba

estuvimos hablando antes de irme a casa

confié en que la vida, te habría cambiado

confié en que aprendiste de tus fallos.

Esperaste el momento más adecuado

cuando nadie te mire y el alcohol te ha cegado

confiaste en que no me contaría

la presión de tus manos y el deseo de tu boca.

Como pudiste traicionarme y ni siquiera recordarme

si tu supieras que no vivo sin él

que desnudamos los secretos

y que jugamos a enfadarnos.

Si tú supieras, no harías caso a tus instintos

valorarías a una amiga

sigues perdida, en tu laberinto

Sólo habla con él, que quiera escucharte

hay gente que perdona y no va a condenarte

no hay rencor porque el tiempo pasa pronto

piensa bien de la gente y podrán responderte

y no esperes más el momento adecuado.

Cuando nadie te mire y el humo te haya embriagado

ya sé que me has fallado y que me echas de menos

recuerda que intentaste robarme el aliento de mi vida.

Como pudiste traicionarme y ni siquiera recordarme

si tu supieras lo que siento, sabrías que no te miento

y buscarías ese momento para sentirte contenta

porque he encontrado mi luna y él ha encontrado su tierra.

Sólo espero que te guardes el orgullo y la vergüenza

y decidas perdonarte, dando un paso hacia delante esta vez.

Si tú supieras, que no vivo sin él

que desnudamos…

Je weet heel goed dat ik je vertelde hoeveel ik van hem hield

We waren aan het praten voordat ik naar huis ging

Ik vertrouwde erop dat het leven je zou hebben veranderd

Ik vertrouwde erop dat je van je fouten hebt geleerd.

Je wachtte op het meest geschikte moment

als niemand kijkt en de alcohol je heeft verblind

je vertrouwde me om het niet te vertellen

de druk van je handen en het verlangen van je mond.

Hoe kon je me verraden en me niet eens herinneren

Als je wist dat ik niet zonder hem leef

dat we de geheimen onthullen

en dat we spelen om boos te worden.

Als je het wist, zou je niet naar je instinct luisteren

zou je een vriend waarderen?

je bent nog steeds verdwaald, in je labyrint

Praat gewoon met hem, hij wil naar je luisteren

er zijn mensen die vergeven en je niet zullen veroordelen

er is geen rancune want de tijd gaat snel

denk goed aan mensen en ze zullen in staat zijn om op je te reageren

en wacht niet langer op het juiste moment.

Wanneer niemand naar je kijkt en de rook je bedwelmd heeft

Ik weet al dat je me in de steek hebt gelaten en dat je me mist

onthoud dat je probeerde de adem van mijn leven te stelen.

Hoe kon je me verraden en me niet eens herinneren

Als je wist wat ik voel, zou je weten dat ik niet tegen je lieg

en je zou zoeken naar dat moment om je gelukkig te voelen

omdat ik mijn maan heb gevonden en hij zijn land heeft gevonden.

Ik hoop alleen dat je je trots en schaamte redt

en besluit jezelf te vergeven door deze keer een stap vooruit te zetten.

Als je wist, dat ik niet zonder hem leef

wat kleden we ons uit...