Qué no daría yo - Pastora Soler

Qué no daría yo por empezar de nuevo

A pasear por la arena de esa playa blanca

Qué no daría yo por escuchar de nuevo

Y esa niña que llega tarde a casa

Y escucahar ese grito de mi madre

Pregoonando mi nombre en la ventana

Mientras yo deshojaba primavera

Por la calle mayor y por la plaza

Qué no daría yo por empezar de nuevo

Para contar estrellas desde mi ventana

Vestirme de faralaes y pasear la feria

Para sentir el beso de la madrugada

Y volar a los brazos de mi pare

Y sentir ese brillo en la mirada

Para luego alejarme lentamente

A un tablao a bailar por sevillanas

Qué no daría yo por escaparme

A un cine de verano y una tarde

Y me dieran el primer beso de amor

Qué no daría yo por sentarme

Junto a él en ese parque

Viendo cómo se ponía el sol

Qué no daría yo ay por sentarme

Y junto a él en ese parque

Y oyendo el ruido del mar

Y oyendo el ruido del mar

Wat ik niet zou geven om opnieuw te beginnen

Om langs het zand van dat witte strand te lopen

Wat ik niet zou geven om nog een keer te horen

En dat meisje dat laat thuiskomt

En luister naar die kreet van mijn moeder

Mijn naam schreeuwen bij het raam

Terwijl ik de lente plukte

Door de hoofdstraat en door het plein

Wat ik niet zou geven om opnieuw te beginnen

Sterren tellen vanuit mijn raam

Verkleed je als faralaes en loop over de kermis

Om de kus van de dageraad te voelen

En vlieg in de armen van mijn vader

En voel die glans in je ogen

Loop dan langzaam weg

Naar een tablao om sevillanas te dansen

Wat ik niet zou geven om te ontsnappen

Naar een zomerbioscoop en een middag

En ze gaven me de eerste kus van liefde

Wat ik niet zou geven om te zitten

Naast hem in dat park

De zon zien ondergaan

Wat zou ik niet geven om te gaan zitten?

En naast hem in dat park

En luisteren naar het geluid van de zee

En luisteren naar het geluid van de zee