Por las mañanitas - Pastora Soler

Tu me dijiste que no me querias

Con el silencio de una noche fría

Cayeron mis dos alas

Bajo la lluvia rotas y mojadas

Las que un día alzaron el vuelo

Por tu amor

Sigo esperando al borde de tu olvido

Entre promesas y algun sueño herido

Sigo esperando a la deriva

A que le azar me vuelva me vuelva a la vida

Desojando margaritas como una estupida que quiere amar

Como llora el corazon como duele aquel adios

Voy muriendo sola entre la luna

Y el deseo y el dolor

Y ahora por las mañanitas me busco entre el aroma

Fresco de tu risa a la orilla del mar

Dime cual es el camino por donde van

Las niñas que les duele el alma

Dime si no te tengo por que no te olvido

Hoy lloro lagrimas de sal

Tu me dijistesque que no me querias

Desde pequeña con mi cobardia

Abandonada entre la nada en el altar de las enamoradas

Aun añoro esas caricias

Las que encendieron fuegos de pasion

Como llora el corazon

Como duele aquel adios

Voy muriendo sola entre la luna

Entre el deseo y el dolor

(estribillo)

Solo quiero calma… calma

(estribillo)

je vertelde me dat je niet van me hield

Met de stilte van een koude nacht

Mijn twee vleugels vielen

Onder de regen gebroken en nat

Degenen die op een dag vluchtten

Voor jouw liefde

Ik wacht nog steeds op de rand van jouw vergetelheid

Tussen beloften en een gewonde droom

Ik blijf wachten om te drijven

Voor de kans om weer tot leven te komen

Margarita's losmaken als een domkop die wil liefhebben?

Hoe het hart huilt, hoe dat afscheid pijn doet

Ik sterf alleen tussen de maan

En het verlangen en de pijn

En nu kijk ik 's ochtends naar mezelf tussen de aroma's

Vers van je lach aan de kust

Vertel me wat de manier is waarop ze gaan

Meisjes wiens ziel pijn doet

Zeg me als ik je niet heb, waarom vergeet ik je dan niet

Vandaag huil ik tranen van zout

Je vertelde me dat je niet van me hield

Sinds ik klein was met mijn lafheid

Verlaten tussen niets bij het altaar van geliefden

Ik mis die liefkozingen nog steeds

Degenen die vuren van passie aanstaken

hoe het hart huilt

wat doet dat afscheid pijn

Ik sterf alleen tussen de maan

Tussen verlangen en pijn

(Refrein)

Ik wil gewoon rust... kalm

(Refrein)