Perdóname - Pastora Soler

Perdóname

Si esta vez no te espero a que llegues sentada en la puerta con el alma

Abierta

Si no importa que digas el nombre de quien te acompaña las noches enteras

Si prefiero que no me menciones

Si al buscarme ya nunca me encuentras

Perdóname

Si he devuelto uno a uno los besos que ayer me supieron a amor de

Trastienda

Si vacié todas esas palabras que llenan discursos sin pies ni cabeza

Si prefiero que ya ni me nombres

Si te cierro de un golpe la puerta

Aprendí

A dejarme escapar

A volver a empezar

A sentirme más fuerte

Y me fui descosiendo tu voz

Cuidando mi dolor

Haciéndome valiente

Y me equivoqué

Tal vez fue una locura quererte buscar a deshora

Tenerte presente

Yo no puedo ser piedra y lo sabes

No puedo callarme por más que lo intente

Hoy te pido que ni me menciones

No me quieras doler, ni te acerques

Aprendí

A dejarme escapar

A volver a empezar

A sentirme más fuerte

Y me fui descosiendo tu voz

Cuidando mi dolor

Haciéndome valiente

Cuantas noches de idas y venidas

Que loca la vida jugando al recuerdo

Cuantas veces a solas contigo

Con tu amor que no llega al estreno

Permitiendo los besos desnudos que sin más excusas dejamos a medias

Como duele un espacio vacío

Cuanto tiempo ni tuyo ni mio, que al pasar nos consuela

Aprendí

A dejarme escapar

A volver a empezar

A sentirme más fuerte

Y me fui descosiendo tu voz

Cuidando mi dolor

Haciéndome valiente

Neem me niet kwalijk

Als ik deze keer niet wacht tot je met je ziel aan de deur zit te zitten

open

Als het niet uitmaakt of je de naam zegt van wie je de hele nacht vergezelt

Als ik liever heb dat je mij niet noemt

Als je me nooit vindt als je naar me zoekt

Neem me niet kwalijk

Als ik een voor een de kusjes heb teruggegeven die gisteren naar liefde smaakten

achterkamer

Als ik al die woorden zou leegmaken die toespraken vullen zonder voeten of hoofd

Ja, ik heb liever dat je me niet eens noemt

Als ik de deur voor je dichtgooi

Ik leerde

om me te laten ontsnappen

opnieuw beginnen

sterker voelen

En ik liet je stem los

voor mijn pijn zorgen

maakt me moedig

En een fout gemaakt

Misschien was het gek om je op het verkeerde moment te willen zoeken

hou je in gedachten

Ik kan geen steen zijn en dat weet je

Ik kan mijn mond niet houden, hoe hard ik ook probeer

Vandaag vraag ik je om mij niet eens te noemen

Wil je me geen pijn doen, kom niet dichtbij

Ik leerde

om me te laten ontsnappen

opnieuw beginnen

sterker voelen

En ik liet je stem los

voor mijn pijn zorgen

maakt me moedig

Hoeveel nachten van komen en gaan?

Hoe gek is het leven om geheugen te spelen

hoe vaak alleen met jou?

Met jouw liefde die de première niet haalt

De naakte kussen toestaan ​​dat we zonder verdere excuses halverwege vertrekken

hoe een lege ruimte pijn doet

Hoeveel tijd, noch de jouwe noch de mijne, troost ons als het voorbijgaat

Ik leerde

om me te laten ontsnappen

opnieuw beginnen

sterker voelen

En ik liet je stem los

voor mijn pijn zorgen

maakt me moedig