Ha sido bello - Pastora Soler

No me pidas disculpas

Por decirme lo que tú sientes

No te guardes los fuegos

Que te queman por dentro

Y van menguándote el alma

No te arrepientas

No lo hagas dulce que me amargas más

Deja que el viento

Sople allá donde quiera soplar

Ya nos veremos y nos contaremos

Como ha ido nuestro caminar

Me lavaré la carita en la fuente

Y pasearemos nuestra libertad

No te resignes a quedarte con lo que quedó

A sentir un dolor que te sobra del corazón

Ha sido bello, muy bello

Casi tan bello como tu sonrisa

Ha sido cierto, tan cierto…

Pregúntale a mi lágrima en tu almohada

Pregúntale a esas noches de primavera

Que seguro te dirán que si

Que ha sido bello, muy bello

Aunque mis labios ya no pidan nada

Ha sido cierto, tan cierto

Que ya no acierto a ver por qué es de noche

Derretiré el glaciar que llevo en mi alma

Y quizás te encontraré de nuevo

No me pidas disculpas…

No te resignes a quedarte con lo que quedó

Quedan futuros

Que quizás te arroparán mejor que yo

Ya nos veremos y nos miraremos

Y una sonrisa nos dibujarán

Amainarán tus ojos y los míos

Por encima de la tempestad

No me sorprende

Me parece que esto ya lo he vivío yo

Que me sonaba tu cara, sonaba a que se acabó

Ha sido bello, muy bello…

verontschuldig je niet tegen mij

om me te vertellen wat je voelt

Bewaar het vuur niet

die je van binnen verbranden

En ze verminderen je ziel

Heb geen spijt

Maak het niet zoet dat je me nog bitterder maakt

laat de wind

Blaas waar je maar wilt

We zullen elkaar zien en we zullen het elkaar vertellen

Hoe is onze wandeling geweest?

Ik zal mijn gezicht wassen in de fontein

En we zullen onze vrijheid bewandelen

Neem geen ontslag om te behouden wat er over is

Om een ​​pijn te voelen die over is van je hart

Het is mooi geweest, heel mooi

bijna net zo mooi als je lach

Het was waar, zo waar...

Vraag mijn traan op je kussen

Vraag het aan die lentenachten

Ik weet zeker dat ze je ja zullen zeggen

Dat is mooi geweest, heel mooi

Hoewel mijn lippen nergens meer om vragen

Het is waar geweest, zo waar

Dat ik niet meer kan zien waarom het nacht is

Ik zal de gletsjer smelten die ik in mijn ziel draag

En misschien vind ik je nog terug

Verontschuldig me niet...

Neem geen ontslag om te behouden wat er over is

toekomst blijft

Dat ze je misschien beter zullen kleden dan ik

We zullen elkaar zien en we zullen naar elkaar kijken

En een glimlach zal ons aantrekken

Jouw ogen en de mijne zullen dimmen

boven de storm

Ik ben niet verrast

Volgens mij heb ik dit al meegemaakt

Dat je gezicht me bekend in de oren klonk, het klonk alsof het voorbij was

Het is mooi geweest, heel mooi...