Aunque me cueste la vida - Pastora Soler

Yo que siempre estuve sola entre la multitud

Engañándome en silencio y no sirvió de nada

Repitiendome a mi misma que no estaba

Que no, que no, que no

Y espere desesperando tu llamada

Y ya entendí que no había nueva temporada

De ese capítulo, tú el bueno y yo la mala

Una vez más

Soy una mujer

Con hambre en la piel

Jure no volver

A mirarme en el espejo y no reconocerme

Y aunque me cueste la vida

Aunque me sienta perdida

Me prometí no volver

No volveré a ser mi enemiga

Aunque me cueste la vida

Aunque me sienta vacía

Que es mejor sola esta vez

Que ahí en un mundo de mentiras

Y de mentiras…

Yo que siempre fui pequeña ante la inmensidad

Y aliviaba mi dolor mirando hacia otro lado

Perdonarte mi delito, mi mayor pecado

Que no, que no, que no

Hoy me siento mas valiente y no hay batalla

Ahora escribo yo mi nueva temporada

Ser yo misma siete días a la semana

Cada vez más

Soy una mujer

Con hambre en la piel

Jure no volver

A mirarme en el espejo y no reconocerme

Y aunque me cueste la vida

Aunque me sienta perdida

Me prometí no volver

No volveré a ser mi enemiga

Aunque me cueste la vida

Aunque me sienta vacía

Que es mejor sola esta vez

Que ahí en un mundo de mentiras

Me siento viva

Disfruto cada nuevo amanecer

Disfruto del invierno del sol en la piel

De ser tan solo mía

Aunque me cuesta la vida…

Y aunque me cueste la vida

Aunque me sienta perdida

Me prometí no volver

No volveré a ser mi enemiga

Aunque me cueste la vida

Aunque me sienta vacía

Que es mejor sola esta vez

Que ahí en un mundo de mentiras

Y de mentiras…

Me siento viva

Ik die altijd alleen was in de menigte

Me voor de gek houden in stilte en het hielp niet

Tegen mezelf herhalen dat ik dat niet was

Nee nee nee

En ik wachtte wanhopig op je telefoontje

En ik begreep al dat er geen nieuw seizoen was

Van dat hoofdstuk ben jij de goede en ik de slechte

Nog een keer

Ik ben een vrouw

Met honger in de huid

Ik heb gezworen niet terug te keren

Naar mezelf in de spiegel kijken en mezelf niet herkennen

En ook al kost het me mijn leven

Ook al voel ik me verloren

Ik heb mezelf beloofd niet terug te keren

Ik zal niet meer mijn vijand zijn

Ook al kost het mijn leven

Ook al voel ik me leeg

Dat het deze keer beter alleen is

Dat daar in een wereld van leugens

En van leugens...

Ik die altijd klein was voor de onmetelijkheid

En verzacht mijn pijn door weg te kijken

Vergeef je mijn misdaad, mijn grootste zonde

Nee nee nee

Vandaag voel ik me moediger en er is geen strijd

Nu schrijf ik mijn nieuwe seizoen

Zeven dagen per week mezelf zijn

In toenemende mate

Ik ben een vrouw

Met honger in de huid

Ik heb gezworen niet terug te keren

Naar mezelf in de spiegel kijken en mezelf niet herkennen

En ook al kost het me mijn leven

Ook al voel ik me verloren

Ik heb mezelf beloofd niet terug te keren

Ik zal niet meer mijn vijand zijn

Ook al kost het mijn leven

Ook al voel ik me leeg

Dat het deze keer beter alleen is

Dat daar in een wereld van leugens

ik voel me levend

Ik geniet van elke nieuwe dageraad

Ik geniet van de winter van de zon op de huid

om alleen van mij te zijn

Ook al kost het me mijn leven...

En ook al kost het me mijn leven

Ook al voel ik me verloren

Ik heb mezelf beloofd niet terug te keren

Ik zal niet meer mijn vijand zijn

Ook al kost het mijn leven

Ook al voel ik me leeg

Dat het deze keer beter alleen is

Dat daar in een wereld van leugens

En van leugens...

ik voel me levend