6:66 - Paska, Andry The Hitmaker

Mi sveglio e sudo freddo, ho fatto un incubo con te

Dove bruciavo le mie Nike come un sigaro per te

Tutto in fumo, non ci credevo

Tutto scuro, non ci vedevo

Mi baciavi ma nel mentre mi cacciavi via

Eri il mio tesoro di bigiotteria

Amore scusa devo andare via

Ho bisogno di staccare la spina, eutanasia

Mi ritrovo con una bottiglia in mano

Io non so più chi sono, tu non sai più chi siamo

Lacrime dentro il calamaio

Mi manca il male che ci facevamo

Chiudi la bocca e lasciami spiegare

Che l’orgoglio è un brutta bestia

Da dover curare

Ma non importa, vieni qui che ti insegno ad amare

Ti prego uccidimi ma non te ne andare

Dove sei?

Dove sei?

Ho aperto gli occhi mandando in fumo i sogni miei

Suona la sveglia e guardo sopra il display

Sono le 6:66

Dove sei, ma tu dove sei?

Dove sei, ma tu dove sei?

Dove sei, ma tu dove sei?

Dove sei, ma tu dove sei?

È quasi due anni che andiamo avanti

Ma oramai si è fatto tardi

E siamo troppo stanchi

Voglio meno parole e più fatti

Voglio meno promesse e più patti

Non importa che c’hai diciannove anni

Apri gli occhi sei nel mondo dei grandi

È inutile che gridi e mi tiri i piatti

Anche perché sono io a sudarli

Mi sento solo, mi sento vuoto

Mi manca l’aria in corpo, sottovuoto

Cade una goccia di whisky sulla camicia

Capisco che non sei mai esistita

Ed ho provato a fartelo capire

Ma pensi che io parli per sentito dire

Non ho imparato ad essere felice

Mi stampo un sorriso come sulle figurine

Dove sei?

Dove sei?

Ho aperto gli occhi mandando in fumo i sogni miei

Suona la sveglia e guardo sopra il display

Sono le 6:66

Dove sei, ma tu dove sei?

Dove sei, ma tu dove sei?

Dove sei, ma tu dove sei?

Dove sei, ma tu dove sei?

Ik word wakker in het koude zweet, ik had een nachtmerrie met jou

Waar ik mijn Nikes verbrandde als een sigaar voor jou

Allemaal in rook opgegaan, ik geloofde het niet

Helemaal donker, ik kon niet zien

Je kuste me, maar ondertussen gooide je me weg

Je was mijn schat aan snuisterijen

Sorry, ik moet gaan

Ik moet de stekker uit het stopcontact halen, euthanasie

Ik merk dat ik een fles in de hand heb

Ik weet niet meer wie ik ben, jij weet niet meer wie wij zijn

Tranen in de inktpot

Ik mis de schade die we waren

Hou je mond en laat me het uitleggen

Die trots is een lelijk beest

Om voor te zorgen

Maar het maakt niet uit, kom hier en ik zal je leren lief te hebben

Dood me alsjeblieft, maar ga niet weg

Waar ben jij?

Waar ben jij?

Ik opende mijn ogen en liet mijn dromen in rook opgaan

Het alarm gaat af en ik kijk over het scherm

Het is 6:66

Waar ben je, maar waar ben je?

Waar ben je, maar waar ben je?

Waar ben je, maar waar ben je?

Waar ben je, maar waar ben je?

We zijn al bijna twee jaar bezig

Maar het wordt al laat

En we zijn te moe

Ik wil minder woorden en meer feiten

Ik wil minder beloften en meer overeenkomsten

Het maakt niet uit dat je negentien bent

Open je ogen, je bent in de wereld van volwassenen

Het heeft geen zin om te schreeuwen en met mijn borden te gooien

Ook omdat ik het ben die ze zweet

Ik voel me alleen, ik voel me leeg

Ik mis de lucht in mijn lichaam, vacuüm verpakt

Er valt een druppel whisky op het shirt

Ik begrijp dat je nooit hebt bestaan

En ik heb geprobeerd het je duidelijk te maken

Maar je denkt dat ik van horen zeggen spreek

Ik heb niet geleerd om gelukkig te zijn

Ik print een glimlach zoals op de stickers

Waar ben jij?

Waar ben jij?

Ik opende mijn ogen en liet mijn dromen in rook opgaan

Het alarm gaat af en ik kijk over het scherm

Het is 6:66

Waar ben je, maar waar ben je?

Waar ben je, maar waar ben je?

Waar ben je, maar waar ben je?

Waar ben je, maar waar ben je?