Leeches - Pariso

Staring at this shadow, an image I’ll forget.

It cloaks itself into many forms in every person I’ve met.

It finds it’s home in everyone who stands alone.

Let’s destroy our distractions and abolish our routines.

I embrace the way I feel as it makes me feel real again.

It’s an uncertainty that to carry on, my blood will have to be spilled and roll

down the hills.

A pound of flesh is taken, my freedom forsaken just so it is known that I’m not

in control.

I know that sometimes we make mistakes and it feels like a surge of hate.

I’m what time and circumstance have made me and I can’t cope with my anxiety

anymore.

Starend naar deze schaduw, een afbeelding die ik zal vergeten.

Het verhult zichzelf in vele vormen in elke persoon die ik heb ontmoet.

Het vindt zijn thuis in iedereen die alleen staat.

Laten we onze afleidingen vernietigen en onze routines afschaffen.

Ik omarm de manier waarop ik me voel, omdat ik me daardoor weer echt voel.

Het is een onzekerheid dat om door te gaan, mijn bloed zal moeten vloeien en rollen

de heuvels af.

Er is een pond vlees afgenomen, mijn vrijheid is opgegeven zodat het bekend is dat ik niet

onder controle.

Ik weet dat we soms fouten maken en het voelt als een golf van haat.

Ik ben wat tijd en omstandigheden me hebben gemaakt en ik kan niet omgaan met mijn angst

niet meer.