Of Collateral Damage (And Other Loose Ends) - Parenthetical Girls

Pinch your cheeks so flush with light

leaves little dents so ill-defined

A finger bound in knots of twine

To ground the things that slip your mind

Pale your wrist stays, blue on white to

Match the shapes beneath your eyes you

Fake it through those trying times and

All that’s left are laughter lines

Spends much time or do me right where once it’s no longer bright enough

To catch your paper heart alight consumed in burning white I lost your

Letters in that fire and though the memories of that touch that cling

The weight of your self-interest passed between two bodies brush

Lest this messed your makeshift dress with the faintest smell of this

And just beneath the perfume on your neck is the faintest smell of death

You take your faith and circular reminders that say someday you’ll rest

Elaborate fantasies of bloody knees and empty providence

You owe your life to promises forgotten, makes the things you never kissed

In retrospect it all seemed so so selfish, well fuck this, fuck this, fuck this

Pale your wrists stay, blue on white

And pinch your cheeks 'neath sunken eyes

Leaves little dents so ill-defined

A finger seen as blue design

A finger bound in knots of twine

to ground the things that slip your mind

Knijp in je wangen, zodat ze stralen van het licht

laat kleine deukjes achter die zo slecht gedefinieerd zijn

Een vinger gebonden in knopen van touw

Om de dingen te aarden die je te binnen schieten

Bleek je pols blijft, blauw op wit tot

Match de vormen onder je ogen met jou

Doe alsof door die moeilijke tijden en

Het enige dat overblijft zijn lachrimpels

Besteedt veel tijd of doe me waar als het niet meer helder genoeg is

Om je papieren hart in brand te steken, verteerd in brandend wit, verloor ik je

Brieven in dat vuur en hoewel de herinneringen daaraan dat vastklampen

Het gewicht van je eigenbelang dat tussen twee lichamen wordt doorgegeven

Opdat dit je geïmproviseerde jurk niet zou verpesten met de flauwste geur hiervan

En net onder het parfum in je nek is de zwakste geur van de dood

Je neemt je geloof en circulaire herinneringen die zeggen dat je op een dag zult rusten

Uitgebreide fantasieën over bloedige knieën en lege voorzienigheid

Je hebt je leven te danken aan vergeten beloften, maakt de dingen die je nooit hebt gekust

Achteraf leek het allemaal zo egoïstisch, nou, fuck dit, fuck dit, fuck dit

Bleek je polsen blijven, blauw op wit

En knijp in je wangen 'onder ingevallen ogen'

Laat kleine deukjes achter die zo slecht gedefinieerd zijn

Een vinger gezien als een blauw ontwerp

Een vinger gebonden in knopen van touw

om de dingen te aarden die je te binnen schieten