Cruel Road - Pallbearer

Old cruel road

It never ends

Tearing down

Every defense

It leaves me

Worthless

Wandering

I’ve lost my way so many times

From first breath

To final rest

I find the path always unwinds

My sunken hopes

Are buried deep

A revelation

Just beyond my reach

And thus

My journey’s brought me home again

It’s not what it used to be

Faded tracks recall my origins

And rekindle memories

Forsake that which

I worshipped then

A whole life in effigy

Set foot on the cruel road again

And pray this time will not leave me

Wordless

The constant sting

A future I will never know

Forgotten loves

Left bitter tastes

They died before a chance to grow

Those days alone

Fractured beliefs

Left tattered scraps

Of former peace

Cannot let the old times be my captor

The curse upon my life must be shattered

Seize control and slough away the shackles

And tread the world unbowed

Until my body collapses on the cruel road

Oude wrede weg

Het stopt nooit

afbreken

elke verdediging

Het laat me

Waardeloos

dwalen

Ik ben zo vaak de weg kwijtgeraakt

Vanaf de eerste ademhaling

Naar de laatste rust

Ik vind dat het pad altijd afloopt

Mijn gezonken hoop

zijn diep begraven

Een openbaring

Net buiten mijn bereik

En daarom

Mijn reis heeft me weer thuis gebracht

Het is niet meer wat het was

Vervaagde nummers herinneren aan mijn oorsprong

En herinneringen ophalen

Verlaat dat wat

Ik aanbad toen

Een heel leven in beeltenis

Zet weer voet op de wrede weg

En bid dat deze keer me niet zal verlaten

woordeloos

De constante angel

Een toekomst die ik nooit zal kennen

Vergeten liefdes

Links bittere smaken

Ze stierven voordat ze de kans kregen om te groeien

Die dagen alleen

gebroken overtuigingen

Links aan flarden gescheurde restjes

Van voormalige vrede

Ik kan de oude tijden niet mijn ontvoerder laten zijn

De vloek op mijn leven moet verbrijzeld worden

Grijp de controle en maak de boeien los

En betreed de wereld ongebogen

Tot mijn lichaam instort op de wrede weg