Forgotten Days - Pallbearer

Dark clouds move closer

At the edges of my mind

Obscuring

Consuming my perception of time

So strange, the sensation

I’ve come to know it well

It comes with sinister negation

To erase my identity

Is this insanity?

Will they come to take me?

Who can I trust with tomorrow?

I can barely trust myself

These years, my lifetime

Everything I am

I can feel them slipping away

Like sand through my fragile hands

Oh god, how can you let this happen to me?

Once strong

Now I’m frail

With a haze around my mind

Is this insanity?

Will they come to take me?

Who can I trust with tomorrow?

I’ve got no trust in myself

Through time

I’m trapped inside

A prisoner, my memories lie

Times have changed

And so have I

All these faces, I don’t recognize

Is this insanity?

Will they come to take me?

Who can I trust with tomorrow?

I no longer know myself

Donkere wolken komen dichterbij

Aan de rand van mijn geest

verduisterend

Mijn perceptie van tijd consumeren

Zo vreemd, de sensatie

Ik heb het goed leren kennen

Het komt met sinistere ontkenning

Om mijn identiteit te wissen

Is dit waanzin?

Zullen ze me komen halen?

Met wie kan ik morgen vertrouwen?

Ik kan mezelf amper vertrouwen

Deze jaren, mijn leven

Alles wat ik ben

Ik voel ze wegglijden

Als zand door mijn fragiele handen

Oh god, hoe kun je mij dit laten gebeuren?

eens sterk

Nu ben ik broos

Met een waas om mijn hoofd

Is dit waanzin?

Zullen ze me komen halen?

Met wie kan ik morgen vertrouwen?

Ik heb geen vertrouwen in mezelf

Door de tijd

Ik zit gevangen van binnen

Een gevangene, mijn herinneringen liegen

Tijden zijn veranderd

En ik ook

Al deze gezichten herken ik niet

Is dit waanzin?

Zullen ze me komen halen?

Met wie kan ik morgen vertrouwen?

Ik weet het zelf niet meer