Lie of Survival - Pallbearer

All our gods have fled

Retreated to the skies

From there, they watch us fall

Beneath unyielding scythe

A cold and callous blade

Indifference, swathed in blood

Ageless, unafraid

As fools, our end has come

Ignoring signs

We believed that we were blameless

Then the harm could not be undone

We hang ourselves

From any rope put here to save us

And seal our fate

Together to die as one

Across the breadth of our existence

A single moment to be snuffed out

Shared blood that flows, sins unrepented

No inclination to see the sword that’s crashing down

Last burning breath filled with death and desire

Our boundless pride becomes a funeral pyre

The end remains the only god we can’t deny

All still believing the lie of survival

Al onze goden zijn gevlucht

Teruggetrokken in de lucht

Van daaruit zien ze ons vallen

Onder de onverzettelijke zeis

Een koud en eeltig mes

Onverschilligheid, gehuld in bloed

Tijdloos, niet bang

Als dwazen is ons einde gekomen

Tekenen negeren

We geloofden dat we onberispelijk waren

Dan kon de schade niet ongedaan worden gemaakt

We hangen onszelf op

Van elk touw dat hier is gelegd om ons te redden

En bezegel ons lot

Samen om te sterven als één

Over de breedte van ons bestaan

Een enkel moment om weggevaagd te worden

Gedeeld bloed dat stroomt, zondigt onberouwvol

Geen neiging om het zwaard te zien dat neerstort

Laatste brandende adem gevuld met dood en verlangen

Onze grenzeloze trots wordt een brandstapel

Het einde blijft de enige god die we niet kunnen ontkennen

Ze geloven allemaal nog steeds in de leugen van overleven