Rapid Fire Tollbooth - Omar Rodríguez-López

You might not remember how we sleep in the past

I’ll soon remind you when

I cut off the hand that was promised to me

And then we’ll shake on it

Those stains you can’t hide or the smell of his sweat

Are they so permanent?

Did you scratch your left eye?

Did it blink three times?

Or once just to reel you in?

On your blackened breath

Did he smell of us

To taste of poison sweets

I’ve got to rid the world of your intentions wrapped to cut like a stuck pig

And give me that flesh please

The one that talks like me

I really want it now

Baby, put it on slowly

I want you to show me

Does it make you feel alright?

When I peeked inside your room through that rusty bitten lock

You sank a nail inside of me that was twenty years too long

The black stockades you kept, smell of wet cigarette

And the sweat that just would not cease

I have been for far too long

Just to keep you here on this leash

For the rest of your debt

'Cause I knew you’d forget

I throw ashes at the bones of your feet

Now that you slay with a pack of strays

I do believe you’re not the mongrel for me

And give me that flesh please

The one that talks like me

I really want it now

Baby, put it on slowly

I want ya to show me

Does it make you feel alright?

Je herinnert je misschien niet meer hoe we in het verleden sliepen

Ik zal je er snel aan herinneren wanneer

Ik heb de hand afgehakt die mij was beloofd

En dan schudden we erop

Die vlekken die je niet kunt verbergen of de geur van zijn zweet

Zijn ze zo blijvend?

Heb je je linkeroog gekrabd?

Knipperde het drie keer?

Of een keer om je op te winden?

Op je zwarte adem

Rook hij naar ons?

Naar smaak van gifsnoepjes

Ik moet de wereld ontdoen van je bedoelingen, verpakt om te snijden als een vastzittend varken

En geef me alsjeblieft dat vlees

Degene die praat zoals ik

Ik wil het nu echt

Schat, trek het langzaam aan

Ik wil dat je het me laat zien

Geeft het je een goed gevoel?

Toen ik door dat roestige, gebeten slot in je kamer gluurde

Je hebt een spijker in me geslagen die twintig jaar te lang was

De zwarte palissaden die je bewaarde, ruiken naar natte sigaretten

En het zweet dat maar niet ophield

Ik ben al veel te lang geweest

Gewoon om je hier aan de lijn te houden

Voor de rest van uw schuld

Omdat ik wist dat je het zou vergeten

Ik gooi as naar de botten van je voeten

Nu je met een troep zwerfdieren doodt

Ik geloof echt dat je niet de bastaard voor mij bent

En geef me alsjeblieft dat vlees

Degene die praat zoals ik

Ik wil het nu echt

Schat, trek het langzaam aan

Ik wil dat je het me laat zien

Geeft het je een goed gevoel?