Ехал на ярмарку ухарь-купец - Ольга Воронец

«Ухарь-купец»

Ехал на ярмарку ухарь-купец,

Ухарь-купец, удалой молодец.

Ехал на ярмарку, весел и пьян,

В красной рубашке, красив и румян.

Думал купец лошадей напоить,

Думал деревню гульбой удивить.

Старых и малых он поит вином,

Все пропивая, пропьем, но живем.

Красные девицы морщатся, пьют,

Пляшут, танцуют, да песни поют.

К стыдливой девчонке купец пристает,

Манит, целует, за ручку берет.

Стыдно красавице, стыдно подруг,

Рвется она из купеческих рук.

Красоткина мать расторопной была,

С эдакой просьбой к купцу подошла:

«Стой ты, купец, стой, не балуй,

Девку мою не позорь, не целуй!»

Эх, да купец, как тряхнет серебром:

«Нет, так не надо — другую найдем!»

Эх, да купец, как тряхнет серебром:

«Нет, так не надо — другую найдём!»

"Ukhar-koopman"

Ging naar de eerlijke uhar-handelaar,

Ukhar-koopman, gedurfde kerel.

Ik ging naar de kermis, vrolijk en dronken,

In een rood shirt, knap en blozend.

De koopman dacht de paarden water te geven,

Ik dacht het dorp te verrassen met een feestvreugde.

Oud en jong drinkt hij wijn,

We drinken alles, we drinken, maar we leven.

Rode meisjes fronsen, drinken,

Ze dansen, dansen en zingen liedjes.

Een koopman valt een verlegen meisje lastig,

Wenkt, kust, neemt bij de hand.

Beschaamde schoonheid, beschaamde vriendinnen,

Het is uit handen van kooplieden gescheurd.

De mooie moeder was snel,

Met een dergelijk verzoek benaderde ze de handelaar:

"Houd u tegen, koopman, houd op, geef niet toe,

Beschaam mijn meisje niet, kus niet!"

Oh ja, de koopman, hoe schudt hij zilver:

"Nee, dat is niet nodig - we vinden wel een andere!"

Oh ja, de koopman, hoe schudt hij zilver:

"Nee, dat is niet nodig - we vinden wel een andere!"