Зима-разлучница - Олег Хромов

Я с тобою ходил

В летний вечер гулял,

А сегодня метель бушует,

Я тебя не забыл,

Да и не забывал

Пионерские поцелуи.

Только больше моя любовь

Не привидится, не приснится,

Я не ждал, не гадал,

Что девчонка моя

Из числа перелетных птиц.

Зима-разлучница,

Любовь метелью кружится,

Невестой белою,

Теперь навек чужой.

Но так уж водится,

Весна — девчонка-сводница,

Улыбкой нежною

Поманит за собой.

Вот была ты и нет,

Значит, все упустил,

Не найду для себя я места,

А красивый конверт

Мне легко объяснил —

Не моя ты теперь невеста.

Словно птица в моих руках

Приглашенье на вашу свадьбу,

Я открою окно,

И открытку твою

Отпущу в облака летать.

Зима-разлучница,

Любовь метелью кружится,

Невестой белою,

Теперь навек чужой.

Но так уж водится,

Весна — девчонка-сводница,

Улыбкой нежною

Поманит за собой.

ik liep met je mee

Gewandeld op een zomeravond

En vandaag woedt de sneeuwstorm,

Ik ben je niet vergeten

Ja, en ik ben het niet vergeten

Pioniers kussen.

Alleen meer mijn liefde

Droom niet, droom niet,

Ik heb niet gewacht, niet geraden

Wat is mijn meisje?

Van de trekvogels.

De winter is een huisvrouw

Liefde draait als een sneeuwstorm

witte bruid,

Nu voor altijd een vreemdeling.

Maar zo gaat het

De lente is een koopjesmeisje,

Met een zachte glimlach

Zal wenken.

Hier was je en niet

Dus je hebt alles gemist

Ik zal geen plek voor mezelf vinden

Een mooie envelop

Makkelijk uitgelegd aan mij

Je bent nu niet mijn bruid.

Als een vogel in mijn handen

Uitnodiging voor je bruiloft

Ik zal het raam openen

En je ansichtkaart

Ik laat je in de wolken vliegen.

De winter is een huisvrouw

Liefde draait als een sneeuwstorm

witte bruid,

Nu voor altijd een vreemdeling.

Maar zo gaat het

De lente is een koopjesmeisje,

Met een zachte glimlach

Zal wenken.