Белые птицы - Олег Хромов

С детства мы с тобой любили белых птиц,

Я гонял веселых голубей,

Жаль, не замечал твоих больших ресниц,

Ты была взрослей и рисовала журавлей.

Дети были — спорили, подросли — расстались,

Улетели журавли, а голуби остались.

Белые птицы кружат над крышами,

Может вы где-нибудь видели,

Может быть слышали,

Где та калиточка в добрую сказку,

Где та девчонка с косичками,

В синей аляске.

Где та девчонка с косичками,

В синей аляске.

Ах, каким смешным бывает детский спор,

Как веселый крик весенних птиц,

Но твои глаза я помню до сих пор,

Губки бантиком узнаю я из тысячи лиц.

Словно гуси-лебеди из забытой книжки,

Унесли красавицу от глупого мальчишки.

Белые птицы кружат над крышами,

Может вы где-нибудь видели,

Может быть слышали,

Где та калиточка в добрую сказку,

Где та девчонка с косичками,

В синей аляске.

Где та девчонка с косичками,

В синей аляске.

Van kinds af aan houden jij en ik van witte vogels,

Ik reed vrolijke duiven,

Het is jammer dat ik je grote wimpers niet heb opgemerkt,

Je was ouder en tekende kraanvogels.

Kinderen waren - ruzieden, groeiden op - gingen uit elkaar,

De kraanvogels vlogen weg, maar de duiven bleven.

Witte vogels vliegen over de daken

Misschien heb je ergens gezien

Je hebt misschien gehoord

Waar is die poort naar een goed sprookje,

Waar is dat meisje met staartjes

In blauw alaska.

Waar is dat meisje met staartjes

In blauw alaska.

Oh, wat is een kinderargument grappig,

Als de vrolijke kreet van lentevogels,

Maar ik herinner me nog je ogen

Ik herken lippen als een boog van duizend gezichten.

Als ganzenzwanen uit een vergeten boek,

Ze namen de schoonheid weg van de domme jongen.

Witte vogels vliegen over de daken

Misschien heb je ergens gezien

Je hebt misschien gehoord

Waar is die poort naar een goed sprookje,

Waar is dat meisje met staartjes

In blauw alaska.

Waar is dat meisje met staartjes

In blauw alaska.